Een dagje Elba….of toch niet

Vanmorgen waren we zoals gezegd vroeg ons bed uit. Insteek was om vandaag een dagje naar Elba te gaan. De buren om ons heen wisten niet wat ze zagen daar we normaal zo’n beetje de laatste waren die ons hoofd buiten het huisje staken. Vandaag echter waren we de eerste en zaten wij pontificaal iedereen welkom te heten. Zo rond 9 uur sprongen we in de auto en gingen we op weg naar Piombino. Ergens halverwege zat een ticketoffice waar je kaartjes kon kopen. Dus om 10 over 9 sprong ik daar binnen. Veronderstellende dat we ruim op tijd waren om die dag te vertrekken. Helaas de hele dag zal al bijna vol en de enige plek die er nog was, was om 12 uur in de middag. Verdorie voor niets zo vroeg opgestaan. Even naar de auto terug naar de dames. “ We kunnen om 12 uur, wat vinden jij” Nou dat was natuurlijk niet de bedoeling. Dan maar morgen. Ik weer naar binnen. Mevrouw was inmiddels terug aan haar telefoon (die ze de eerste keer ook onder luid gekreun en gezucht had neergelegd…) en wederom werd ik verontwaardigd aangekeken dat ik haar van haar vermoedelijk erg belangrijke, maar o zo privé , telefoongesprek kwam halen.

Goed, dan maar morgen. Lukt dat nog? ja hoor om half 9 konden we nog mee.

Of we ook nog terug moesten? Tja… de laatste vaart terug leek me wel een goed idee. Uiteindelijk bleek dat niet het geval. Het was de duurste trip van de hele week. Veel mensen die weer van het eiland af willen schijnbaar op een zondag avond. Goed….er werd wat op een rekenmachine getypt en ik kreeg een bonnetje voorgeschoven. 82 euro….. tja… dat is wat anders dan het voormalige veer Vlissingen Breskens of even naar de overkant in Neer. Oké, 100 euro op de tafel, maar het was ogenschijnlijk nog niet klaar.

Vragen als hoeveel personen, wat voor auto en wat de leeftijd van Mirthe was werden op we afgeschoten. Even later werd er een 2e bonnetje naast gelegd met daarop het bedrag van 163 euro. Op mijn vraag wat dan dan wel was kreeg ik als antwoord de kosten van de terugreis…… Wat een gekheid. Bijna 250 euro voor 1 dagje Elba. Dat gaan we dus even niet doen. Verontwaardigd vertel ik de mevrouw achter de balie dat ik het met de minuut gekker vind worden en dat ik buiten ga overleggen. Eigenlijk al voornemens om niet meer terug te keren. Mokkend pakt zij weer haar telefoon en ik loop gedesillusioneerd naar buiten.  Dar kijken 2 dames me aan die me zonder kaartjes naar buiten zien komen.

2 woorden waren genoeg om het in elk geval aan 1 van de 2 uit te leggen: 250 euro!

Daarop besloten we om te draaien en richting Sant Vincenzo te rijden.

Gaf ons wat tijd om een nieuw plan de bespreken.

Nog even langs de weg gestopt om deze plaat te schieten.