Skieles...of toch niet? Niet dus...

Vandaag zou je een eerste skiles hebben samen met Manoukje en Maerle.... maar tja.. het werd inderdaad zou! Tjonge jonge wat een chaos vandaag. We gingen lekker op tijd naar de Skibaan van Montana in Westerhoven. Eenmaal daar aangekomen bleek men aan het verbouwen te zijn (tja...dat doe je natuurlijk in de winter als je een skibaan hebt...toch?) Gevolg was dat het zowel boven in het café als onder in de omkleedruimtes een enorme bende was. Gelukkig hebben we nog even voordat de kinderen aan de slag moesten. Op ons gemak boven de jassen en de broeken aan en dan naar beneden. We wisten niet wat we daar tegenkwamen. Het was afgeladen vol en iedereen liep door elkaar. Geen enkele structuur in de wijze van verwerken van de klanten, nieuwe mensen binnen die les gaan krijgen en andere mensen die net hun les gehad hebben. Het liep allemaal door elkaar en op kinderhoogte moest je continue oppassen dat je geen schoen of ski in je nek kreeg. Laat staan een stok die rakelings langs je ogen ging. Personeel van Montana was er werkelijk, buiten de kassa's, niet te vinden en na een kleine 10 minuten voor een lullig tafeltje wachten zijn we zelf maar schoenen gaan pakken. Wat een ongelooflijke bende en zowel hans als ik werden er zelf helemaal krielig en zenuwachtig van. Uiteindelijk hadden we schoenen gevonden voor de kids en hebben we ze maar ergens op een balie de schoenen aangedaan. Toen was het wachten geblazen. Wachten geblazen tot de leraar kwam.... inmiddels was het 5 over 1 en er was nog niemand.... Hans vragen en we moesten een zekere Freek hebben. Maar plots stond daar een andere leraar te vertellen dat hij het ging doen.... dus wij verbaasd dat er geen 'Freek' was. Uiteindelijk kwam Freek opdagen en dat was het moment waarop Mirthe geen zin meer had. Ze schrok zich een hoedje: Freek had namelijk 2 piercings door zijn mondhoeken en Mirthe snapte niet wat die 'schroeven' daar deden. Ze begon te krijsen en wilde absoluut niet mee. Na een half uur op haar inpraten door bijna iedereen die erbij was, hebben we de moet opgegeven. Even later stond ik uit te leggen aan de kassa dat Mirthe toch wel erg geschrokken was van Freek. Vervelend, maar tja... ofdat dit nu zo'n slimme keuze is om op kinderen van 3 of 4 los te laten waag ik op dit moment nog te bedenken. Uiteindelijk gaan de pappa's en onze buurjongen bram de baan op. Zo af en toe kijken we even bij Manoukje en Maerle die wel trouw achter Freek aangingen. Die hadden het prima naar hun zin. En eerlijk is eerlijk... Freek bleek een kanjer van een leraar voor die kleine kiddo's. Veel plezier en hij kreeg ze alles doen. Toch erg jammer dat je deze les hebt laten lopen. Pappa kreeg uiteindelijk zijn geld terug en we hebben morgen nu wat meer vrije tijd. Jammer, had je graag willen zien kunstelen met de dames. Volgend jaar nog maar eens proberen. Maar dan gaan we wel naar Landgraaf, hier kom ik nooit meer terug... wat een chaos en een belachelijke prijs voor de kwaliteit : 31 euro voor een uur met je eigen materiaal in deze chaos ? Los van de service die men deed om in elk geval het geld terug te geven en die meiden achter de kassa verdienen respect de hele dag in die chaos.