Foto excursie in Toscane – Chianti streek

Samen met 4 anderen gingen Bart en ik er vanmorgen op uit. Om 10.45 uur moesten we bij het infopoint van de camping zijn voor onze foto excursie. Geen idee van wat we moesten verwachten, dus gingen we vol energie die kant op. Zelfs om half 11 was het al belachelijk warm en ik was dus blij dat we uiteindelijk niet te voet al die bergen in de omgeving gingen verkennen, maar gewoon via een ge-Air conditioneerde bus. Via allerlei smalle paadjes kwamen we, na zo’n 45 minuten rijden, bij het eerste kasteel aan. De fotograaf die met ons mee was gaf de opdracht dat het thema ‘kasteel’ was en dat we ons hierop moesten richten. We mochten vrij rond lopen en zo her en der kregen we tips hoe de foto’s te maken vanuit welk standpunt etc.

Natuurlijk was ik weer de traagste dus was ik ze regelmatig kwijt omdat ze al doorgelopen waren. Gevolg was wel dat ik meestal niet lang moest wachten om een plaatje te schieten waarop geen mensen zichtbaar waren.

Na het eerste kasteel gingen we door naar een punt hoog op de berg waar je een prima zicht had over de bergen in de Chianti streek. Vanaf dat punt kun je de diverse wijngaarden zien en het was ook mooi om te zien hoe de diverse structuren waren en de intensiteit van het groen op die berg. Helaas hadden we hier maar 5 minuten gekregen om wat te rommelen en we zaten dus met het team van 5 fotografen al weer snel in de bus verder de berg op. Natuurlijk allemaal bij elkaar op kleine schermpjes spieken en tips uitwisselen. Ondertussen kronkelden we verder de berg op om bij een fantastische villa te komen. Daar zouden we eerst wat foto’s maken, dan een wijnproeverij anex lunch en dan verder rijden.

Toen we eenmaal er waren bleek het een fantastisch domein te zijn met een hele statige villa erop. Ervoor lag een klein groen grasveld wat afgezet was met lavendel. Die lavendel was een waar domein voor wespen, bij en … fantastisch mooie vlinders. Had ik toch niet voor niets die hele reis die macro lens op mijn zweterige rug mee gezeuld. (het kwik was buiten inmiddels opgelopen tot 37 graden :-)). Echter zoals ik al zei was de rest een stuk sneller, maar ik hoop daardoor minder secuur in het maken van de foto’s. Gevolg was dus dat ik er niet direct aan toe kwam om die vlinders te fotograferen. We waren inmiddels met de groep onderweg naar de wijnkelder. Dus toen daar maar achter aan gerend.

Toen ik binnenkwam hoorde ik nog net vertellen van de fles van 11.000 euro die daar lag. Op de foto de 3e fles van links met enkel een sticker erop maar wel een label om de hals. Drinken kon je hem niet meer maar hij was van 1945 en daardoor zijn geld waard. Er bleken slechts 2 flessen wereldwijd van te zijn. 1 in deze collectie en 1 was er door de eigenaar cadeau gedaan aan een school voor gehandicapte kinderen die vervolgens was geveild. Hoe dan ook het was een precaire aangelegenheid daar tussen al die duur uitziende flessen met hun laagjes stof. Denk dat daar de gemiddelde wijnboer in Nederland jaloers zou worden als hij zou zien wat voor een kapitaaltje daar lag te verstoffen. Vanuit de kelder met de flessen gingen we nog 1 laagje dieper de koude grond in om uiteindelijk bij de vaten uit te komen waar de wijn lag te rijpen. Fantastische, maar erg moeilijke plek om de foto’s te maken. Flitsen was de boel kapot ‘knallen’ en zonder flits op hoge iso was het bijna niet te doen. Na wat gerommel heb ik er toch nog wat moois uit kunnen krijgen vind ik zelf. Ondertussen was de heer des huizes verdwenen om de wijnproeverij klaar te zetten.

Tja…. daar stonden we dan…Bart drinkt helemaal geen alcohol en ik houd in elk geval niet van wijn. Omwille van beleefdheid toch maar wat slokken genomen en net gedaan of dat ik het toch wel helemaal fantastisch vond. We hebben zelfs nog 2 flessen meegenomen voor de dames. Was eigenlijk meer bedoeld als een excuus omdat het toch wel een redelijk latertje werd door de excursie. Echter het kriebelde nog bij mij omdat ik nog altijd eens wat meer tijd bij die vlinders wilde doorbrengen. Dus na de nodige parmaham, wijn, salami en olijven heb ik me netjes geëxcuseerd en met camera en macro lens terug naar die lavendel.

Valt niet mee om die beesten goed op de plaat te krijgen, maar dan heb je weer het voordeel van digitaal dus uiteindelijk heb ik er wel een paar waar ik zeer tevreden mee ben. Hier 1 van de mooiste. Thuis ga ik ze eens goed bekijken welke nu echt de mooiste is, maar op dit kleine schermpje leek deze super.

Na zo’n 20 foto’s van de vlinders toch maar terug gelopen naar de bus. Daar stond iedereen al klaar om te gaan vertrekken naar de laatste stop: Radda im Chianti.

Dit is het mooiste dorpje in de Chianti streek, fantastische uitzichten en smalle steegjes met allerlei leuke winkeltjes. Het werd zo’n beetje half 3 in de middag en ik had het gevoel dat de meeste van ons er wel klaar mee waren en verlangden naar een verkoelende plons in het zwembad. Uiteindelijk zouden we hier een uur mogen rondlopen, maar al na 40 minuten besloten we, onder luid geklap van onze fotograaf annex entertainer om een biertje te gaan drinken in 1 van de cafés. Niet voordat we van het uitzicht genoten hadden en tenminste wat foto’s van de diverse steegjes hadden gemaakt.  Hoe dan ook het was een warme maar ook super leuke dag geworden en iedereen zat voldaan op het terras te genieten van een koud drankje. Nog even de enquete invullen wat we ervan vonden en daarna terug de bus in.

Rond half 4 waren we weer terug op het zwembad. Iets later dan we gedacht hadden. Eenmaal bij het zwembad bleek het super druk. De warme was ook hier toegeslagen.