Sleeen in Spa

Al bij de vorige sneeuwperiode hadden we afgesproken dat we eens een keer naar De Ardennen zouden rijden als het weer ging sneeuwen. De principe datum was 29 januari en eigenlijk zouden we het hele weekend gaan. Door verschillende verjaardagen was dat achteraf geen optie.

Toen pappa vandaag opstond zag hij al op de Telegraaf dat er in de omgeving Luik zoveel sneeuw was gevallen dat er 500 truckers en 150 personen auto's noodgedwongen de nacht hadden doorgebracht op de E25. Kortom die sneeuw moet ongetwijfeld goed zijn daar nu. We hadden een voorspellende blik gehad dus plan A ging in werking: " We gaan !!"

Daarom iedereen rond 07.00 uur het bed uit zodat we rond 8 uur konden gaan rijden. Ook in Arendonk lag flink wat sneeuw dus we besloten om de route over Eindhoven te pakken via de A67 en de A2 naar het zuiden. Dat was in elk geval een 15-20 minuten omrijden, maar gezien de slechte kwaliteit van de binnenweggetjes liever niet binnendoor over Hasselt.

Bij de Afslag Roermond/Kelpen zouden Tom, Danielle en Lucas aanhaken en reden we samen door naar het zuiden. Nog even tanken en rond 10.30 uur waren we er al bijna. De rit was redelijk meegevallen..... althans tot dat moment.
Toen we in de Ardennen waren en we de snelweg af gingen, begon het feest. Lange smalle weggetjes, niet gestrooid en gemiddeld toch een behoorlijke helling naar boven. Het eerste stuk ging wel goed, maar zo'n 10 km voor onze bestemming moest Tom toch de auto aan de kant zetten na een aantal serieuze glijers. Allemaal overstappen in de Espace en we vervolgende onze weg. Wij hadden dan wel winterbanden, maar dit was inmiddels zo besneeuwd dat zelfs mensen met sneeuwkettingen besloten om de auto langs de kant te zetten en te voet verder te gaan. Op 1 km van de piste deden we dan ook maar hetzelfde.
Auto aan de kant. Kinderen warm aankleden, pappa's de skikleren aan en de snowboards onder de arm en kinderen op de slee. Terwijl we allemaal de spullen bij elkaar aan het harken waren ging Lucas vast lekker even snowboarden.... En als je denkt waarom zijn lucas zijn ogen dicht? Dat is omdat hij keihard " Cheeeeessseee" staat te roepen.

Daar gingen we dan de weg naar boven. En tja... zo'n laatste stukje valt natuurlijk niet mee. Zeker niet als je 2 ukkies bij hebt die omhoog moeten klimmen, als ze al op een slee gaan ieder op de eerste plek en op 1 dezelfde slee willen zitten en op een bepaald moment niet meer willen lopen. Wat is er mis met ieder een eigen slee en dan allebei vooraan zitten op je eigen slee.....??? Liever vechten ze allebei voor dezelfde slee en wie er dan vooraan mag zitten. Dan allebei maar lopen en de slee trekken. Het eerste stuk ging nog wel, maar op een bepaald moment was er geen weg meer en moesten we de laatste 300 meter door de bossen. En tja daar zakten onze ukkies toch wel tot hun middel in de sneeuw. En dat werd natuurlijk weer brullen. Sleetje trekken ging niet door die poeder en lopen was voor de kids ook veel te vermoeiend.... Al met al waren we pas rond 12 uur boven in het hutje. Tijd voor koffie, fristie en iets te eten. Even op kracht komen weer....