Als de piste er zo bij ligt dan kunnen de pappa's maar moeilijk wachten. 1 koffie gaat nog wel, maar dan begint het te kriebelen. Al snel stonden we dan ook buiten om de eerste paar keer de berg af te schuiven. Nu was dit nog al een belevenis want er lag nog zo veel poedersneeuw op de piste dat het wel weer even wennen was. Maar na een keer of 3 ga je daar ook met een rotgang doorheen. Helaas sprak de man onder aan de lift geen woord nederlands en pappa zijn frans is ook niet zo sterk. We eindigden dan ook met een 12 rittenkaart ipv een halve dagkaart. Achteraf de juiste keuze daar we rond 15.00 uur in zulke heftige sneeuwbuien terecht kwamen dat het zonder skibril absoluut niet meer te doen was.
De dames hadden inmiddels ook wel hun buikje vol van in de sneeuw rommelen zoals ook de kinderen die inmiddels uitgeput waren. Tijd om nog wat te drinken en dan de rit thuiswaarts in te zetten. Omwillen van het slechte weer hadden we besloten om nog tijdens het daglicht terug te gaan. Nu was de weg omhoog geen pretje, maar naar beneden konden we gewoon sleeen / snowboarden. Binnen een kwartiertje waren we terug bij de auto. Nu begon het .... ruim 4 keer hebben we vast gezeten in de verse sneeuw die nog was gevallen. Gelukkig waren er ruim voldoende mensen in de buurt die ons keer op keer er weer uitgeholpen hebben. Terug naar de plek waar tom zijn auto stond en dan snel door naar de snelweg. Het was nu toch echt erg gevaarlijk geworden op die smalle weggetjes met aan 1 kant de afgrond. De mamma's vonden het dan ook helemaal niet erg toen we terug op de sneeuwvrije snelweg waren. Snel op pad naar een restaurant !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten