Twister met Lucas in het AC restaurant

Op de terugweg van een dagje skieen in Spa op echte sneeuw nog even iets eten bij het AC in Nederweert. Daar hebben ze een groot Twister spel en dat vonden Lucas en Mirthe natuurlijk maar wat leuk!


- Posted using BlogPress from my iPhone

Pappa's kunnen niet wachten

Als de piste er zo bij ligt dan kunnen de pappa's maar moeilijk wachten. 1 koffie gaat nog wel, maar dan begint het te kriebelen. Al snel stonden we dan ook buiten om de eerste paar keer de berg af te schuiven. Nu was dit nog al een belevenis want er lag nog zo veel poedersneeuw op de piste dat het wel weer even wennen was. Maar na een keer of 3 ga je daar ook met een rotgang doorheen.

Helaas sprak de man onder aan de lift geen woord nederlands en pappa zijn frans is ook niet zo sterk. We eindigden dan ook met een 12 rittenkaart ipv een halve dagkaart. Achteraf de juiste keuze daar we rond 15.00 uur in zulke heftige sneeuwbuien terecht kwamen dat het zonder skibril absoluut niet meer te doen was.

De dames hadden inmiddels ook wel hun buikje vol van in de sneeuw rommelen zoals ook de kinderen die inmiddels uitgeput waren. Tijd om nog wat te drinken en dan de rit thuiswaarts in te zetten. Omwillen van het slechte weer hadden we besloten om nog tijdens het daglicht terug te gaan. Nu was de weg omhoog geen pretje, maar naar beneden konden we gewoon sleeen / snowboarden. Binnen een kwartiertje waren we terug bij de auto. Nu begon het .... ruim 4 keer hebben we vast gezeten in de verse sneeuw die nog was gevallen. Gelukkig waren er ruim voldoende mensen in de buurt die ons keer op keer er weer uitgeholpen hebben. Terug naar de plek waar tom zijn auto stond en dan snel door naar de snelweg. Het was nu toch echt erg gevaarlijk geworden op die smalle weggetjes met aan 1 kant de afgrond. De mamma's vonden het dan ook helemaal niet erg toen we terug op de sneeuwvrije snelweg waren. Snel op pad naar een restaurant !

Sleeen in Spa

Al bij de vorige sneeuwperiode hadden we afgesproken dat we eens een keer naar De Ardennen zouden rijden als het weer ging sneeuwen. De principe datum was 29 januari en eigenlijk zouden we het hele weekend gaan. Door verschillende verjaardagen was dat achteraf geen optie.

Toen pappa vandaag opstond zag hij al op de Telegraaf dat er in de omgeving Luik zoveel sneeuw was gevallen dat er 500 truckers en 150 personen auto's noodgedwongen de nacht hadden doorgebracht op de E25. Kortom die sneeuw moet ongetwijfeld goed zijn daar nu. We hadden een voorspellende blik gehad dus plan A ging in werking: " We gaan !!"

Daarom iedereen rond 07.00 uur het bed uit zodat we rond 8 uur konden gaan rijden. Ook in Arendonk lag flink wat sneeuw dus we besloten om de route over Eindhoven te pakken via de A67 en de A2 naar het zuiden. Dat was in elk geval een 15-20 minuten omrijden, maar gezien de slechte kwaliteit van de binnenweggetjes liever niet binnendoor over Hasselt.

Bij de Afslag Roermond/Kelpen zouden Tom, Danielle en Lucas aanhaken en reden we samen door naar het zuiden. Nog even tanken en rond 10.30 uur waren we er al bijna. De rit was redelijk meegevallen..... althans tot dat moment.
Toen we in de Ardennen waren en we de snelweg af gingen, begon het feest. Lange smalle weggetjes, niet gestrooid en gemiddeld toch een behoorlijke helling naar boven. Het eerste stuk ging wel goed, maar zo'n 10 km voor onze bestemming moest Tom toch de auto aan de kant zetten na een aantal serieuze glijers. Allemaal overstappen in de Espace en we vervolgende onze weg. Wij hadden dan wel winterbanden, maar dit was inmiddels zo besneeuwd dat zelfs mensen met sneeuwkettingen besloten om de auto langs de kant te zetten en te voet verder te gaan. Op 1 km van de piste deden we dan ook maar hetzelfde.
Auto aan de kant. Kinderen warm aankleden, pappa's de skikleren aan en de snowboards onder de arm en kinderen op de slee. Terwijl we allemaal de spullen bij elkaar aan het harken waren ging Lucas vast lekker even snowboarden.... En als je denkt waarom zijn lucas zijn ogen dicht? Dat is omdat hij keihard " Cheeeeessseee" staat te roepen.

Daar gingen we dan de weg naar boven. En tja... zo'n laatste stukje valt natuurlijk niet mee. Zeker niet als je 2 ukkies bij hebt die omhoog moeten klimmen, als ze al op een slee gaan ieder op de eerste plek en op 1 dezelfde slee willen zitten en op een bepaald moment niet meer willen lopen. Wat is er mis met ieder een eigen slee en dan allebei vooraan zitten op je eigen slee.....??? Liever vechten ze allebei voor dezelfde slee en wie er dan vooraan mag zitten. Dan allebei maar lopen en de slee trekken. Het eerste stuk ging nog wel, maar op een bepaald moment was er geen weg meer en moesten we de laatste 300 meter door de bossen. En tja daar zakten onze ukkies toch wel tot hun middel in de sneeuw. En dat werd natuurlijk weer brullen. Sleetje trekken ging niet door die poeder en lopen was voor de kids ook veel te vermoeiend.... Al met al waren we pas rond 12 uur boven in het hutje. Tijd voor koffie, fristie en iets te eten. Even op kracht komen weer....

Een jungle pannekoek

Op de terugweg van blijdorp zijn we nog even langs het Pannekoekenhuis gegaan. Nou dat vond Mirthe een goed idee. Er werd een jungle pannenkoek besteld omdat daar vermoedelijk een vlindernetje bij zat en na het vlinderbos vanmiddag in de dierentuin leek dat wel een leuk kado. Hier zie je onze kleine Indiana Jones.


- Posted using BlogPress from my iPhone

Dagje Blijdorp met Milan

 

Eten is zwaar

Mirthe zat vandaag met haar broodtrommel aan het diner. Op de vraag wat er in moest kregen we de Quote van de dag: "eten is zwaar moet er in de brooddoos!"
Tja dat ligt natuurlijk dicht bij " er moeten etenwaren in een brooddoos"








- Posted using BlogPress from my iPhone

Bij de politie

Vanavond had pappa even wat tijd om wat filmpjes bij te werken die al een paar dagen op de Flip camera stonden. Deze kon ik jullie niet onthouden. Het nieuwjaarsconcert van K2 (Eva en Mirthe) ergens rond 02.00 uur 's nachts op nieuwjaarsmorgen. De energy knald er nog vanaf zou ik zeggen..... Let vooral ook op het publiek op de achtergrond. Onze buurjongen bram doet het bijna in zijn broek als hij Mirthe weg ziet marcheren.

Quote van de dag: " een verderkijker"

Mirthe vroeg vandaag aan pappa of hij ook een 'Verderkijker' had.
"Je bedoeld een verrekijker" was mijn antwoord.... "maar nee toch.... een verderkijker". Immers moest Mirthe verder kunnen kijken. Logisch toch ?

Onverwachte wending

Vandaag zouden we een dagje bij de oma's en de opa's langs gaan in Limburg, maar dat is er door de sneeuw niet van gekomen. Toen we vanmorgen buiten keken was het onbegaanbaar buiten dus besloten we er een dagje thuis van te maken. Nog werk genoeg te doen achter mijn bureau qua administratie dus dat zou een goed bestede dag worden.

Echter tijdens de koffie ging de telefoon en stelde ome Tom voor om naar de ardennen te rijden om te gaan snowboarden in Val de Marre. Nou leek ons dat wel een leuk plan, maar tja... dat was 2 uur rijden en we hadden net de opa's en de oma's afgezegd omwillen van het slechte weer. Dat konden we dus niet maken! Alternatief was om dan maar dichter in de buurt de slee onder te binden. En zo gezegd zo gedaan. Lucas en Mirthe hadden de middag van hun leven. Net als de pappa's en de mamma's die ook veel plezier in de sneeuw hadden. Daarna nog lekker fajita's en spare rips gegeten in een Rodeo restaurant en toen stapvoets naar huis omdat het toch wel glad aan het worden was. Uiteindelijk was het dus iets later dan de geplande 19 uur dat we Mirthe in bed wensten te hebben.....

Maar zien wat dat morgen gaat worden op de 1e dag school na de vakantie.

Een Nieuwjaars Elfje

Mirthe heeft de afgelopen dagen wat tekenfilmpjes gekeken en 1 daarvan was Tinkle Bell. Helemaal geïnspireerd hadden we vanmorgen dan ook een verrassingsbezoek van een klein NieuwjaarsElfje. Pappa vond vooral de combinatie met de sokken erg geslaagd, maar alles bij elkaar hebben we er weer hard om kunnen lachen.