Zo dat was me weer een lekker dagje. Het hele gezin lag vanmorgen nog rustig te slapen toen de room mate er al stond om de bedden op te maken. En dacht je dan dat wij te lang lagen te slapen dan heb je het mis. Half negen in de ochtend….pfff dat was een vroegertje. Pappa in zijn beste grieks uitgelegd dat we nog lagen te slapen.Maar dat had ze vermoedelijk al wel gesnapt toen ze mijn gezicht zag en het gebrom op de achtergrond kon horen. Nou aangezien we nu toch wakker waren, gingen we er maar uit. Waren we een beetje op tijd aan het ontbijt. Het is hier ‘s contends wel een beetje vogelen wat we die kleine te eten geven. Nu snap ik al die gezinnen die met hagelslag en pindakaas op vakantie gaan. Hoe dan ook rond een uurtje of 10 had iedereen zijn buikje rond. Pappa wilde graag deze berichten op de blog zetten dus trokken we naar de receptie. Daar was immers een WIFI zone. Al snel kwamen we er achter dat die niet gratis was, zo’n 5 euro per uur. Dan moesten ze in Nederland maar wachten tot dat we terug zijn. Snel terug naar het huisje om de zwemspullen te halen.
Mirthe kon niet wachten met zwemmen. Dat we al 2 keer langs het zwembad waren gekomen deed het hele feest ook geen goed. Spullen in de tas en giddie up go, daar gingen we. Bandjes aan en Mirthe was al bijna in het water. Die bandjes die geven haar inmiddels een vals gevoel van veiligheid en mevrouwtje denkt dat ze wel kan zwemmen, stoere praatjes als gevolg. Vandaag was het mamma haar beurt om wat meer met kleine uk in de weer te zijn. Gisteren is pappa de hele dag aan het rommelen geweest en heeft mamma de handdoekdag gehad. Nu heeft pappa wat meer tijd op zijn bedje…. Maar tja degene die mij kennen die weten dat ik niet zo’n bedjes ligger ben.
Zeker niet de eerste dagen als je bijna na 5 minuten al rood bent verbrand. Pappa besloot om een paar waterpistolen in de supermarkt op het resort te gaan halen. Een flink succes want al na 10 minuten hadden meer ouders mijn voorbeeld gevolgd, zijnde het niet dat ik de enige pappa was met een pistool. Gevolg was dat ik door 3 van die kleine ukkies onder vuur werd genomen. Er werd hard gespeeld en rond gerend. Mirthe had voor het gemak haar bandjes maar even uit maar besloot wel het diepe zwembad in te springen om het waterpistool van pappa te ontwijken. Dat was natuurlijk koppie onder en niet meer boven! Pappa was er binnen 3 tellen achter gesprongen en trok een proestende Mirthe uit half diep water. Die was flink geschrokken, net als pappa en mamma overigens. Maar ik denk dat het voor iedereen een goede les was: Pappa en mamma laten Mirthe vanaf nu de hele dag met de bandjes aan lopen en Mirthe is er achter gekomen dat ze toch nog niet zo goed kon zwemmen dan ze zelf dacht.
Al snel werd het spel met de ‘schieters’ weer opgepakt en maakte Mirthe nieuwe vriendjes in het kinderbadje. Pablo en Diego kwamen zich spontaan aan mij voorstellen en toen ik de vraag stelde of hun mamma uit Spanje kwam kreeg ik de gouden tekst:” Nee hoor gewoon uit Waspik”. Nou er werd flink op los geschoten en het luchtbed wat nog in het kinderbadje lag deed dienst als schild. Natuurlijk was het weer dikke tranen toen pappa en mamma rond 16.30 uur tegen Mirthe zeiden dat we gingen douchen. Vandaag zouden we wat eerder terug gaan zodat mevrouwtje wat eerder kon gaan slapen. We hadden juist besloten om haar vanmiddag niet te laten slapen zodat we vanavond wat eerder tegen die slaapoogjes konden kijken.
En die slaapoogjes die kwamen eigenlijk al bij het diner. Pappa heeft na het hoofdgerecht maar snel de rekening gevraagd en Mirthe lag al bijna te slapen op het hoofd van mamma op de terugweg.
Om 19.15 uur ging voor Mirthe het licht uit. Welterusten kleine Mirthe. Pappa heeft weer van je genoten met je “schieter” en je coachende woorden als je weer niet terug wilde komen lopen:” Ja pappa, goed zo, pappie, kom maar deze kant op zwemmen! Goed zo pappie!” Om maar niet te spreken over het hartelijke applaus toen pappa met zijn waterpoloteam met 6-5 werd ingemaakt. J
Geen opmerkingen:
Een reactie posten