Ganzeborden.... geduld... wat is dat?

Het regende buiten dus was het tijd om binnen te spelen. Terwijl pappa zijn best deed om de administratie weg te werken(wat is dat toch altijd een verschrikkelijke stapel) was mamma druk in de weer om Mirthe bezig te houden. Immers buiten op de trampoline is veel leuker dan binnen. Maar het ging de goede kant op. Eerst werd er hard gezongen en gedanst op :" mamamamamiyehoo"(of zo iets van K3) en daarna kwam het ganzenbord tevoorschijn. Mirthe vond het 'gooien' met de dobbelsteen het leukst en daarna de steen gaan zoeken. Dat die gansjes nu echt op het bord moesten blijven staan daar snapte ze toch allemaal niet zo veel van. Al met al, Eef en Mirthe hadden veel plezier toen ik deze foto stiekum tussen de kier van de deur maakte.

Knietje au gedaan

Zo, pappa vond dat we lang genoeg gezellig gekletst hadden, het was tijd om eens wat te ondernemen. Buiten zag het er uit alsof het kon gaan regenen, maar we besloten toch om nog even een stukje te gaan wandelen. Het idee was om naar het dorpscafe te lopen om daar een lekker pint te drinken, maar onderweg werd de marsroute aangepast. Even naar een tuin kijken (opentuinen weekend) en dan langs de hertjes weer terug.
Mirthe vond het supergezellig, maar ze was toch wel moe aan het worden zo op het eind van de dag. Na een aantal keren vallen (en de knietjes open) ging ze dus om beurten bij pappa, mamma en ome michiel op de schouders. En dat is toch wel fantastisch want dan ben je ineens de grootste.

Oma Jarig!

Zo net terug van Vegas en hop daar gaan we weer in de prive activiteiten. Vandaag is oma jarig en vlak voor pappa vertrok naar Vegas had hij nog wat foto's 'getrokken' van LisaMarie en Mirthe. Ome Emiel zou tijdens pappa zijn afwezigheid ervoor zorgen dat er een foto op linnen gedrukt zou worden, maar het was nog even een verrassing welke het zou worden. Uiteindelijk is het deze foto geworden. Oma was er gelukkig erg blij mee en eerlijk gezegd wij ook wel een beetje. Hij staat mooi en we hebben nu gezien dat de kwaliteit ook best goed is. Kortom, nu zelf maar eens een mooie foto van Mirthe laten vergroten voor op de slaapkamer. Ennuhhh ome Emiel...nog bedankt voor het organiseren van dit fantastische kado. Goede samenwerking, ik de foto jij de afwerking !

Snel snel snel....

Oeps we landen een uur later op Schiphol dan gepland....daar gaat mijn dagindeling.
Vandaag was een drukte van jewelste daar we om 1400 de auto op moesten halen. We hebben een nieuwe auto gekocht, een ESPACE 2.2 DCI PRIVELEGE. Ofwel zo'n grote familiebak en dit zet mensen vast aan het denken in hoeverre we het bij 1 kind houden :-). Anyhow, belangrijkste reden is dat pappa er vanaf wil dat er iemand continue achter tegen zijn rug zit aan te trappen als hij lange stukken moet sturen en met de vakantie naar Italie in het verschiet en al zo'n 170000 km op de golf werd het tijd om te vervangen. KOrtom, landen op schiphol, snel naar huis, koffer binnen gooien en direct door naar Aachen waar we de auto gekocht hebben. Het ging allemaal net goed, daar we voor 14.00 uur er moesten zijn daar anders de dealer dicht was. En maandagavond kwamen een tweetal roemenen de golf ophalen. Kortom, het moest goed gaan daar anders Eef dinsdag zonder auto zat. Gelukkig kwam het allemaal net goed.
Daarna zijn we nog even doorgereden naar Opa en Oma omdat we daar toch min of meer langs kwamen. Netto had pappa er dus zo'n 30 uur wakker opzitten voor hij ging slapen. Vermoeiend was het zeker!

Toch nog wat foto's van de Strip

Daar het RedRock hotel zo'n slordige 20 minuten van Down Town Las Vegas af ligt heb ik helaas niet zo veel foto's van de strip. HIer toch een plaatje wat ik geschoten heb tijdens 1 van de tochtjes tussen bus en diner locatie.

Laatste dag: FUN!

Donderdag is de laatste dag in Vegas. Iedereen mag vandaag zijn fun event uit kiezen en natuurlijk heb ik voor de fototour gekozen. We vertrekken vroeg in de ochtend en gaan de woestijn in richting Red Rock. Kortom, we gaan zien waar het hotel zijn naam vandaan heeft. Nou op de foto zien jullie hem al .... RED ROCK.
Het was een fantastische trip maar we moesten natuurlijk wel op letten voor de ratelslangen. Blauwe luchten en heldere atmosfeer, wat wil je als fotograaf nog meer. (buiten een paar mooie modellen erbij wellicht:-)) Anyhow, het was een fantastische trip en het goede was dat we rond 12 uur al weer terug waren op het hotel dus kon ik lekker nog even in het zwembad plonsen.

Day of community service!

Zo het is al weer woensdag in de VS. Vandaag beginnen we de dag met Community Service. Ofwel alle aanwezigen gaan op pad om vrijwilligerswerk te doen. Als je met zo'n enorm team in Vegas bent dan bereikt dat natuurlijk het nieuws. Ik stond ingeschreven op Goodwill superstores. Een winkelketen waar men gebruikte goederen verkoopt tegen spotprijzen... en ik moet zeggen dat ik verbaasd was van de kwaliteit. Er stonden naast bijna nieuwe schoenen ook veel nieuwe paren tegen belachelijke prijsjes (2 dollar voor een paar gympen). Het was onze taak om de schoenen te matchen in kleur en maat, de kleren uit te sorteren in maat en kleur en verder wat hand en spandiensten te doen. Vorig jaar was dit een enorm leuke ervaring. Helaas waren we dit jaar wat sneller klaar omdat we eigenlijk met te veel mensen in 1 winkel stonden. Hoe dan ook... het is super goed voor de sfeer en fantastisch om te zien hoe mensen in 1 keer anders tegen Microsoft aan gaan kijken. Kortom, als ik nog ooit voor mezelf begin met veel personeel dan gaat dit ook een verplichte aktie 1 x per jaar worden !!! Goed voor de motivatie en met een beetje geluk gratis reclame in de krant.

ooh ooh pappa, wat doe je nu?

Wie zegt dat werken saai is?

Yahhoooo, Winnaar World Wide Best Practice MS Server marketingprogram

YES!!! Vandaag was het zover. Ik had mijn eerste moment van eer op het grote Microsoft podium. Zoals bij elk Amerikaans bedrijf is een congres als het deze doorspekt van allerlei awards. Veel mensen in mijn team hadden al een plakaat of een ander certificaat gehad de afgelopen dagen. Helaas bleef ik nog een beetje buiten schot. Maar daar kwam vandaag verandering in..... tijdens de keynote sessies (ofwel de sessie waar iedereen van de hele wereld in 1 zaal zit) werd ik op het podium geroepen om een prijs in ontvangst te nemen. Mijn marketingprogramma wat ik samen met Hewlett Packard in Nederland had gedraaid was wereldwijd tot beste Servermarketingprogramma uitgeroepen!!! En daar was een mooie prijs bij verbonden: $1000 dollar in cheques voor het hotel. Daar hebben we natuurlijk fiches van gehaald en verdeeld onder ons team. 200 dollartjes de man gingen bij de een snel op rood en bij de ander direct in de achterzak. Ik behoorde tot die 2e groep en besloot er wat leuks voor het thuisfront van te kopen. Eef moest het immers ook allemaal in haar eentje rooien op dat moment. Zo dat waren mijn eerste 3 seconds of Fame binnen Microsoft, op naar het volgende succes.

Geen tijd voor het zwembad

Tja... vlucht gemist door de enorme rij bij de doune en als je dan eindelijk om 9 uur 's avonds op zaterdag in je hotel aankomt na een reis van ik geloof zo'n 26 uur dan blijkt er op dat moment ook nog een poolparty te zijn die tot 03.30 uur doorgaat. De volgende ochtend ga ik mezelf registeren en krijg ik de agenda voor de rest van de week. Wowww... niet 1 moment om even in de zon te liggen en dat zwembad ziet er toch wel heel erg fantastisch uit zo vanuit mijn kamertje. Nou ja er staan legio leuke dingen op de planning dus dat gaat wel goed komen. Misschien dat het me lukt om vrijdag nog wat zon te pakken. Voorlopig erg veel last van mijn rug na dat lange vliegtuigzitje. Hopelijk gaat dat snel weer over. (let op tijd hier vermeld is US time)

Op naar Vegas! Red Rock Hotel here we come.

Zo vandaag vertrekt pappa naar Las Vegas. Samen met nog zo'n 600 andere collega's van over de hele wereld. Het is wel een 'tough cookie' als je gisteren nog een trouwfeest hebt gehad en nu dan weer vroeg naar Schiphol moet. Dat zijn de momenten waarop ik wenste dat we toch wat dichter bij Amsterdam woonden. Dan zou ik nu niet zo belachelijk vroeg in de weer moeten zijn om mijn vlucht van 9.20 uur te halen.
Maar goed, Vegas is natuurlijk geen straf dus hup daar gaan we voor een totale reis van zo'n 21 uur via Houston. Hier vast een foto die ik van het hotel heb gemaakt. Let vooral op de palmbomen op de bovenste verdieping. Als je een van de suites hebt dan heb je dus een boom op je balkon.

En weer terug uit het ziekenhuis

Vandaag was het zover. Mirthe kreeg nieuwe buisjes en deze zouden een tijd langer moeten blijven zitten dan de oude. Immers is het niet de bedoeling dat we elke 3 maanden bij de chirurg zitten voor Mirthe om nieuwe te krijgen. Kortom, om 7 uur vanochtend moesten in het St Elisabethziekenhuis in Turnhout zijn. Mirthe was als eerste aan de beurt. Buiten het feit dat ze die groene jassen en die mutsjes niet zo leuk vond is het supergoed gegaan. Rond 07.45 uur werd Mirthe opgehaald en ze was rond 8.30 uur weer terug. Wakker en vooralsnog zonder te huilen. Was het de vorige keer nog zo dat ze helemaal onder het bloed zat, nu was het alsof er niets gebeurd was. Het leek dus een mooie operatie te zijn geweest. Pappa is daarna terug naar huis gegaan om te werken en Eef was nog even in het ziekenhuis gebleven om op de berichtgeving van de dokter te wachten. Rond 11 uur kwam die vertellen dat het goed was gegaan, dat de onsteking inmiddels weg was (na de behandeling met de Antibiotica kuur) maar dat ze nog wel wat vocht weg hadden moeten zuigen. Vooralsnog even niet zwemmen, maar ze kan er weer tegenaan. En nu hopelijk wat langer dan de vorige keer (november 2006). Toen ze thuiskwamen was het verschil direct merkbaar. Ging er de laatste 2 weken amper een boterham in, nu heeft ze 2 boterhammen, een bakje druiven en 2 koekjes opgeslokt. En dat vele "IE" wat ze de laatste tijd deed is ook bijna weg. Wij zijn weer helemaal happy, niet zondermeer van het feit dat ze vanmiddag zo maar weer ging slapen en geen gehuil of gedraai. Top.... kan pappa tenminste ook met een gerust hart naar Las Vegas volgende week!

Samen met pappa op de motor....brrrrrmmmmm

Oma en mamma willen er vast niets van weten, maar het is dan toch echt gebeurd.
Mirthe is vandaag samen met pappa op de motor geweest. En ze vond het superleuk.
En dat allemaal nog wel zonder helm en soms zelfs met losse handen. Wat een feest.
Pappa moest het brrrrmmmmm geluid er zelf bij maken zoals je op de foto ziet.
Het wordt tijd voor een echte !!!

Geitje!!! Hela Geitje.... en dan snel terug naar pappa

Geitjes zijn toch wel leuke beesten....althans tot je er midden tussen staat en ze eigenlijk aan alles knagen...ook als het een rok, blousje of gras is wat je toevallig in je hand hebt. Kortom, snel naar pappa rennen en dan vanuit een veilige positie het geitje uitdagen. Mirthe vind ze leuk, maar ze moeten niet te dicht bij komen. Na even er tussen gelopen te hebben ging Mirthe bij het deurtje staan en dat was natuurlijk een mooie gelegenheid om de geitjes eruit te laten. GElukkig hadden ze daar op de kinderboerderij al rekening mee gehouden en was er een 2e hek om het 1e hek gezet anders moesten ome michiel en pappa nog op geitjes jacht ook vanmiddag !

Hallo ik ben Mirthe... zullen we even neuzen?

Vandaag waren we bij Anja en Michiel. Na 3 weken afspreken en weer afzeggen is het er dan nu echt van gekomen. Pappa durfde het aan om dat hele eind in de auto te gaan zitten en het is gelukkig mee gevallen. Toen we aankwamen had Sanne net gegeten en was dus lekker wakker. Mirthe vind het helemaal te gek en gaat dan ook lief met Sanne knuffelen. Soms is ze nog wat ontstuimig, maar dan remmen we haar wel wat af.
Samen neuzen vind Mirthe helemaal te gek.