Zo, pappa vond dat we lang genoeg gezellig gekletst hadden, het was tijd om eens wat te ondernemen. Buiten zag het er uit alsof het kon gaan regenen, maar we besloten toch om nog even een stukje te gaan wandelen. Het idee was om naar het dorpscafe te lopen om daar een lekker pint te drinken, maar onderweg werd de marsroute aangepast. Even naar een tuin kijken (opentuinen weekend) en dan langs de hertjes weer terug.
Mirthe vond het supergezellig, maar ze was toch wel moe aan het worden zo op het eind van de dag. Na een aantal keren vallen (en de knietjes open) ging ze dus om beurten bij pappa, mamma en ome michiel op de schouders. En dat is toch wel fantastisch want dan ben je ineens de grootste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten