En weer terug uit het ziekenhuis

Vandaag was het zover. Mirthe kreeg nieuwe buisjes en deze zouden een tijd langer moeten blijven zitten dan de oude. Immers is het niet de bedoeling dat we elke 3 maanden bij de chirurg zitten voor Mirthe om nieuwe te krijgen. Kortom, om 7 uur vanochtend moesten in het St Elisabethziekenhuis in Turnhout zijn. Mirthe was als eerste aan de beurt. Buiten het feit dat ze die groene jassen en die mutsjes niet zo leuk vond is het supergoed gegaan. Rond 07.45 uur werd Mirthe opgehaald en ze was rond 8.30 uur weer terug. Wakker en vooralsnog zonder te huilen. Was het de vorige keer nog zo dat ze helemaal onder het bloed zat, nu was het alsof er niets gebeurd was. Het leek dus een mooie operatie te zijn geweest. Pappa is daarna terug naar huis gegaan om te werken en Eef was nog even in het ziekenhuis gebleven om op de berichtgeving van de dokter te wachten. Rond 11 uur kwam die vertellen dat het goed was gegaan, dat de onsteking inmiddels weg was (na de behandeling met de Antibiotica kuur) maar dat ze nog wel wat vocht weg hadden moeten zuigen. Vooralsnog even niet zwemmen, maar ze kan er weer tegenaan. En nu hopelijk wat langer dan de vorige keer (november 2006). Toen ze thuiskwamen was het verschil direct merkbaar. Ging er de laatste 2 weken amper een boterham in, nu heeft ze 2 boterhammen, een bakje druiven en 2 koekjes opgeslokt. En dat vele "IE" wat ze de laatste tijd deed is ook bijna weg. Wij zijn weer helemaal happy, niet zondermeer van het feit dat ze vanmiddag zo maar weer ging slapen en geen gehuil of gedraai. Top.... kan pappa tenminste ook met een gerust hart naar Las Vegas volgende week!