Hier houden we alle avonturen bij van Mirthe van de Gender. Leuk dat je even komt kijken en kom snel nog eens terug!
dinsdag 14 februari 2006
Naar het ziekenhuis
Vandaag gaat het gebeuren. We moeten om 06.30 uur ons bedje uit. Mirthe mag niet meer eten en ze gaat in haar pyama mee naar het ziekenhuis. Kortom, om 07.00 uur staan we klaar om de auto in te springen. Dat gaat allemaal lekker vlot. Natuurlijk wel een beetje spannend, maar het vooruitzicht maakt veel goed.
Als we om 07.30 uur proberen in te schrijven in het ziekenhuis komt onze angst uit. Ondanks diverse telefoontjes naar de nederlandse zorgverzekeraars kunnen we haar niet inschrijven. Precies wat pappa en mamma dachten dat er zou gebeuren. Mamma werd behoorlijk boos, maar tja.. die mevrouw achter de balie kan er niets aan doen dat ze er in nederland weer zo'n bende van hebben gemaakt. Niet getreurd... dan betalen we wel contant. Gelukkig is dit niet de eerste keer dat het ziekenhuis dit mee maakt, dus er staat een pin automaat die ook NL pasjes accepteerd. Hopakee... 600 euro voor een halve dag... dat gaat hard. Na dat pappa betaald heeft mag Mirthe naar boven. Ze zou om 08.00 uur gehaald worden en dat gebeurd ook stipt. Daar zitten pappa en mamma dan. Te wachten.... dan maar even koffie drinken. We besluiten rond 08.40 uur terug naar haar kamertje te gaan. Mirthe is nog niet terug en het jongetje wat naast Mirthe ligt ook nog niet.
Om 08.55 uur komt Mirthe terug. We herkennen dat panische schreeuwen van verre. Of wel alarm.... ze is zojuist ontwaakt van de narcose en dat geeft nog een beetje raar gevoel volgens de dokter. Dat blijkt!!!
Pappa gaat al heen en weer schuddend een stukje met haar lopen, na ongeveer 10 minuten wordt ze stil. Toch maar snel een fles regelen, wellicht is het de honger.
Na de fles is Mirthe weer zoals we ze kennen. Kraaien, spelen en lachen.
Nu is het wachten op de dokters om te vragen hoe het is gegaan. Die blijken echter pas om 12.00 uur langs te kunnen komen. Kortom, pappa gaat om 11.00 naar brussel en mamma blijft bij Mirthe op het ziekenhuis. Rond 12.15 uur belt mamma met pappa om te zeggen dat de buisjes erin zitten en dat het traanbuisje is door geprikt. Ofwel de 10.000 km beurt is gelukt. Ze kan er nu helemaal tegen aan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten