Mirthe had vannacht weer veel last van haar oortjes. Althans dat is wat Eefje dacht.
Echter ze was wel erg hangerig en wilde ook niet echt eten, terwijl ze andere keren de fles bijna uit je handen trekt.
Toen mamma Mirthe die ochtend bij de kinderopvang ging afgeven zagen ze al dat mamma weer niet geslapen had. Daar begint men zich inmiddels ook een beetje zorgen te maken om Mirthe omdat ze toch wel heel lang aan het sukkelen is inmiddels.
Daar zou alleen vandaag verandering in komen. Eerder dan gewenst eigenlijk....
Toen mamma op haar werk aan kwam in Breda was er al gebeld dat ze Mirthe weer op moest komen halen. Het was niet goed met haar, ze ademde erg moeilijk en ze was helemaal uit haar doen. Dus Eefje meteen weer om gedraaid en Mirthe ophalen. (tja... wat moet je baas daar zo langzamerhand van zeggen he!!) Toen direct door naar de huisarts en die stuurde mijn meisjes gelijk door naar het ziekenhuis. Er was iets niet goed met de longen.
En zo gebeurde het dat pappa op het vliegveld in London een telefoontje kreeg dat zijn kleine meisje met spoed in het ziekenhuis was opgenomen. Reden.... onbekend, maar iets met de longen. Tja en dan gaat geen enkel vliegtuig snel genoeg terug naar huis.
TOen pappa om 5 voor acht in het ziekenhuis was (nog net in het bezoekuur) bleek het al een stuk beter te gaan met Mirthe. Ze lachtte al weer en zat al weer lekker te spelen. Kortom de medicijnen hadden wonderen gedaan. Mamma was nog een beetje geschrokken, maar alles bij elkaar was het een stuk minder erg dan aanvankelijk de gedachte was. Morgen zouden ze nog een bloedtest doen en dan horen we wat het werkelijk probleem zou zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten