tja.. het begint een beetje eentonig verhaaltje te worden. Elke vakantie opnieuw kunnen we een bezoekje brengen met Mirthe aan de locale doctor. Zo ook vandaag. Op de weg naar Spanje toe, klaagde Mirthe al over oorpijn. Daar we op dat moment wat hoger in de bergen reden leek het ons te komen van het feit dat ze niet echt kon klaren. Daarom maar een lollie gegeven zodat ze wat te zabbelen, lees slikken, had. Uiteindelijk deed dat niets aan de pijn. Toen we uiteindelijk weer op zeeniveau terug waren, bleek het allemaal beter te gaan. We waren het dan ook al weer snel vergeten. Maar dat was voor Mirthe even anders. Na 3 dagen in het zwembad (netjes met haar oordoppen) had ze inmiddels weer zoveel last van haar linker oor dat slapen er niet meer bij was. Daarom maar aan de paracetamols en oordruppeltjes die we gratis mee kregen bij de apotheek. Eigenlijk wisten we het al wel dat dit vermoedelijk niet ging helpen en vandaag stond ze dan ook op met haar haren volledig aan haar oren geplakt. En tja… dan weet je hoe laat het is…
Pappa dan ook vanmorgen naar de receptie (zondag) om een dokter te organiseren. We hadden namelijk al geprobeerd om zonder recept antibiotica te bemachtigen bij de apotheek, maar dat was natuurlijk niet gelukt. Er zat een soort van dokterpost in het dorp, en ik werd geadviseerd eerst een afspraak te gaan maken omdat ze enkel tussen 16 en 21 uur aanwezig waren. Eenmaal in het dorp aangekomen bleek de receptioniste geen woord engels te spreken en ook mijn basis spaans bleek onvoldoende. Uiteindelijk na veel 5 en 6-en kwam er iemand bij die vloeiend engels sprak. Toen was het allemaal snel geregeld. Om 16.00 uur terug komen was het motto. We doen hier geen afspraken…. kortom, voor niets naar het dorp geweest.
Toen ik terug bij de caravan kwam stonden Mirthe en Mamma klaar om naar het strand te gaan. Daar kon Mirthe evt ook nog wat andere dingen doen dan enkel zwemmen. Helaas waaide het op het eerste strand waar we aankwamen zo hard dat we na 5 minuten zijn weggegaan. Was geen doen, kleine zandstormpjes met een vrouw met lenzen…. Toen een ander strand gezocht welke wat uit de wind lag. Uiteindelijk heerlijk met de kleine prinses aan het beach tennissen geweest. Rond half 4 de boel weer opgedoekt om naar de dokterspost te gaan.
Daar stonden we na een klein uurtje buiten: 55 euro armer, maar 1 recept rijker. Boodschap was wel: Minimaal 5 dagen niet zwemmen…. nou vertel dat zo’n uk maar eens welke zich de afgelopen maanden enkel heeft lopen verheugen op vakantie en zwemmen…..
Op naar de apotheek. Dat was nog een hele uitdaging daar die gebeld moest worden. Gelukkig was 1 van de Spaanse bezoekers van de dokterspost voor ons juist aangekomen bij de apotheek en die had al gebeld.
En zo gingen we huiswaarts met wat zwaardere antibiotica en een zwaar gedesillusioneerd kind. Om het een beetje goed te maken, gingen we daarna lekker zelfgemaakte hamburgers maken. Dat vond Mirthe wel weer gezellig en natuurlijk ook super lekker. Het mooiste was na 1 week stokbrood toch wel dat pappa ronde broodjes had gevonden in de supermarkt!
Na het eten stond mamma even de afwas te doen en hebben pappa en Mirthe samen nog door het boek van K3 gelezen. Dat was wel weer een fantastisch moment op de bank. Mirthe kwam lekker tegen pappa aan knuffelen en samen hebben we het hele boek in 1 keer uitgelezen.
Samen douchen en daarna samen nootjes eten op de veranda. Toen was het al weer voorbij 21 uur dus hoog tijd om te gaan slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten