Hè zie ik daar de kerstman?

Location:Agnetendal,Arendonk,België

Dat is nog eens lekker...

Nog meer sneeuw vandaag.

Toen pappa vannacht naar bed ging toen zag hij het al een beetje gebeuren en we waren dan ook bijtijds op vanmorgen. Er was een enorm pak sneeuw bij gevallen.

Mirthe liep iets te spontaan met haar snowboots aan naar buiten en stond vervolgens tot over de rand van haar laarsjes in de sneeuw en dan is het wel koud.

Pappa kan zich niet heugen dat het ooit zo veel gesneeuwd heeft in nederland of Belgie al in deze tijd van het jaar.

Hier wat foto's

Location:Agnetendal,Arendonk,België

Kerstboom mee versieren

Mirthe mocht dit jaar haar eerste eigen kerstboom versieren. Daar moesten natuurlijk knuffels in en gekleurde lampjes.


Toen we daar klaar mee waren kwam mamma ook thuis van het werk met een enorm kerstpakket. Dat lijkt op een groot kado voor Mirthe en die begon dan ook direct met uitpakken.


En daarna moest er ook nog even aan de grote kerstboom gewerkt worden

Location:Agnetendal,Arendonk,België

Pff jetlag

Vannacht was een lekker feestje. Mirthe had gisteren tot 1300 uur NL tijd geslapen en dat was achteraf niet zo'n goed idee. Toen we haar naar bed deden om 19.30 uur ging ze eigenlijk relatief snel slapen. Maar daar was het dan ook wel mee gezegd. Toen pappa naar bed ging omstreeks 23.30 uur was het klaar met slapen voor Mirthe en heeft ze ons nog tot ongeveer 04.00 uur bezig gehouden. In haar eigen bed, bij pappa en mamma, toch weer naar haar eigen bed, dan maar weer en uur huilen, vervolgens samen met Pappa in het logeerbed slapen (immers moest mamma zowiezo op tijd op en het was ook weer gaan sneeuwen). Uiteindelijk heeft pappa het half 5 zien worden, daar hij zelf ook een beetje last van de jetlag had. En om 6.50 uur ging het wekkertje weer.
Verbazingwekkend genoeg ging Mirthe snel uit haar bed en was ook aankleden en eten niet echt een probleem. We gaan het zien of ze het de hele dag uit gaat houden op school.
Om 8 uur zaten we op de slee op weg naar school. Toen we daar aankwamen waren er al diverse kindjes die riepen tegen Mirthe: Hehe ben jij er dan eindelijk ook weer!

Maandag 13 december

Zo, dat was een heftige nacht. De wind gierde vannacht door de gangen van ons hotelgebouw en toen we de gordijnen open schoven vanmorgen lagen er ook diverse bladeren van de palmbomen. De tuinmannen waren dan ook al druk in de weer de boel weer netjes te krijgen. Het beloofde een ontstuimige dag te worden dus besloten we om het op ons gemak te doen. We waren nog niet eerder zo laat op het ontbijt. Daarna nog een goede koffie gedronken in de bar, en daarna de al la carte restaurants geboekt voor donderdag en vrijdag als we terug zijn van Trinidad. Toen op weg naar de touristenbus ( je kent ze wel die rode dubbeldekkers die door elk touristenoord rijden).
Die was echter zo afgeladen vol dat we maar met een gewone bus zijn gegaan uiteindelijk. In Varadero aangekomen gingen we deze keer rechtsaf en al snel waren we op de eerste souvenirsmarkt. Veel van hetzelfde en niet echt handig: of van schelpen gemaakt, dan wel koeienhorn of van klei of hout. Lees enerzijds mag je het niet meenemen en andezijds snel kapot. We laten het dus allemaal maar liggen, maar wel leuk om de dag een beetje te vullen. Rond 13 uur eten we a bocadillo de queso (ofwel broodje kaas), en daarna vervolgen we onze tour. Mirthe krijgt wat kleingeld en daar mag ze iets voo kopen, maar tja voor 2 peso's koop je natuurlijk niet wat je graag wil. Dus vlak voor we weer bij de busstop zijn legt pappa er de overige 10 pesos maar bij haar leren tasje. Daarna gaan we op de bus staan wachten en tja... Zoals altijd liet die het weer afweten (of hebben we nog altijd niet genoeg geduld). We besloten dus om nog maar eens in een oldtimer taxi te springen en toen kwam pappa er achter dat er 2 Iberostar hotels waren in Varadero.... Hij sprak namelijk een prijs af naar het Iberostar Varedero terwijl we zitten in het Iberostar Lagune Azur. Werd het dus toch nog een duur tochtje terug (23 pesos ipv de onderhandelde 15).
Terug in het hotel rond half 4 en nog maar even bij de kids club kijken want daar was om 16 uur de clown show. Mirthe moest in eerste instantie niet veel van het geheel hebben maar uiteindelijk stond ze toch mee te dansen en te springen.

Toen nog even naar de kamer vergezeld van een Bailey's en een Kahlua. De koude voeten wat opwarmen en even rust.



- Posted using BlogPress from my iPhone

Dinsdag 14 december 1e dag trinidad tour

Vandaag starten we onze laatste excursie op Cuba. Gelukkig op een wat schappelijke tijd: 7:45 uur worden we opgehaald. De eerste stop hebben we na 2 uur waarbij het eerste uur enkel langs hotels gaan was. En dat terwijl we slechts 15 mensen in een klein busje hebben.
De eerste stop is een koffie en plas stop aan de nationale snelweg. Eigenlijk wil Mirthe niet plassen maar we hebben haar er inmiddels in getraind dat elke kans die je hebt om te eten of te drinken je er altijd gebruik van moet maken. Na 15 minuten gaan we verder en zijn we nog eens 1 uur onderweg. Uiteindelijk zijn we rond half 12 in Santa Clara op het plein waar Che Guvaera ligt begraven en waar het monument voor hem staat. In het museum en het musuleum mogen we natuurlijk niet fotograferen dus eerst zonder tassen en cameras naar binnen. Daar zie we Che zijn oorspronkelijke barret en diverse geweren. Het is een mooi verhaal om te horen hoe iemand die alles had toch besloot om voor een ideaal te gaan. Terwijl we naar de gedenkstenen in het musuleum staan te kijken staan er diverse mannen met hun ogen dicht en armen open voor zijn gedenktegel te 'bidden'. Ze zijn op zoek naar zijn kracht legt de gids uit.
Daarna krijgen we nog 15 minuten om met de camera los te gaan op het monument. Uiteindelijk lukt het me om wat foto's te schieten zonder toeristen erop. Mirthe neemt nog snel een foto van pappa en mamma voor het monument en hij is verbazingwekkend goed gelukt.

Vlug weer de bus in voor opnieuw een ritje van een uur naar Sancta Spiritus. Een oud dorpje wat nog niet overheerst wordt door het toerisme volgens de lonely planet. Daar gaan we lunchen en ik moet bekennen dat we er ook wel aan toe zijn :-). We parkeren op een plein wat omringd wordt door mooie gebouwen. De lunch bestaat uit 4 gangen en wordt wederom vergezeld door een groepje muzikanten. Aansluitend mogen we nog even vrij rondlopen op het plein, daar komen we echter niet meer aan toe omdat we nogal lang in de rij staan bij het toilet. De volgende keer staan we dus als eerste op na het eten. Verder denk ik dat de gids ook verrast was dat die lunch tot bijna 15 uur duurde. Het was in elk geval te merken aan de rijstijl van de chauffeur die had er flink de vaart in. Diverse mooi plaatsen in het landschap werden snel aan ons getoond. Het voelde als de japanners tour. Stoppen, snel uit de bus, foto maken en hop weer verder. Het werd al laat en de gids vreesde voor het museum.... Zijn vrees werd werkelijkheid want in Trinidad aangekomen bleek dat ook dicht te zijn.... Heel eerlijk vond ik het wel fijn want nu hadden we nog net de laatste zonnestralen op de gebouwen wat een fantastische foto opleverde. Eindelijk mochten we wat los rondlopen en ik maakte dan ook snel diverse foto's. Daarna met zijn allen nog een plaatselijke specialiteit qua cocktails drinken: eerst honing dan limoen en afewerkt met rum...pfff dat was wel de lekkerste die ik deze vakantie gedronken had. Natuurlijk speelde er weer een klein bandje. Deze keer werd ik verrast op een uitnodiging om op de trommels te komen rammelen. Dikke pret maar het was toch best moeilijk om in de maat te komen.
Met wat hulp van de echte drummer zat ik uiteindelijk redelijk gemakkelijk Guantamanera mee te fiedelen. En natuurlijk werden we na deze aktie uitgenodigd om een cd te kopen. Tja wat doe je dan....5 pesos Als fooi of 10 en een cd krijgen. Uiteindelijk dan dus maar weer een cd erbij. Het was inmiddels bijna donker maar we hadden nog1stop te doen. De pottenbakker van Trinidad. Natuurlijk met als doel iets te kopen, maar al dat breekbare spul laten wij liever hier.
Kortom naar een 20 minuten ongemakkelijk draaien rond de pottenbakker en zonder iets te kopen kropen we terug in de bus. Natuurlijk zijn er altijd mensen die er toch instinken en voorzichtig met een tasje de bus instappen. Succes denken we met zijn tweeen.
De volgende stop is het hotel in de bergen. Aangezien het al donker is zijn we alle drie behoorlijk wagenziek als we boven aan de berg aankomen (zo'n 850 meter boven de zeespiegel). Maar de cocktail die we aangeboden krijgen bij het inchecken bevat zoveel alcohol dat dit gevoel snel weg is. Op naar de kamer, het valt alleszins mee, daar we dachten zo midden in de bushbush niet veel comfort te hebben.
Mirthe confisceert meteen een bed, natuurlijk dat bed met de mooi gevouwen handdoeken en dekens. Vooral die laatste gaan we nodig hebben. Voorspelling 5 graden vannacht.
We leggen onze spullen in de kamer en gaan nog wat eten. Rond 20.30 uur gaan de lampjes voor ons alle drie tegelijk uit.

Woensdag 15 december

Koude nacht geweest
5 graden op 800 meter
Dan de trucks in
Naar de jungle onder leiding van alex.
Als eerste koffiebonen plukken
Smalle padjes, stijle trapjes, boomstammen over rivieren.
We zien een specht, diverse kleine blauwe kolibritjes, bergratten, en een grote divereiteit in planten en bomen. Nog nooit een land gezien waar zowel de dennenbomen tussen de bamboe en de varens groeien met daarbij direct de royal palmtrees.
Zwemmen in het meertje, water was 15 graden. Toch maar niet.
Mandarijenen direct van de boer, en daarna eten in een oude boerderij halverwege de berg.
Vervolfens terug de trucks in en teug naar het hotel. Vanaf daar weer het busje in.
Weer een flinke rit, nu naar confiegos.
Daar op het plein gedropt, nog speciale tour naar het lokale kerkhof gehad omdat dat een national monument zou zijn volgens de lonelu planet.
Op de boulevard gelopen
Fotos gemaakt op plein
Terug busje in
Lange rit
Stoppen om te plassen
Boek van che guvuera gekocht
Lange rit, mirthe wagenziek, bijna ongeluk
Laat op hotel en lonely planet kado gedaan aan de gids.


- Posted using BlogPress from my iPhone

De terugreis start

Vandaag kregen we een telefoontje van frank dat we een vertraging hebben van 6 uur dus komt hij ipv 11.15 pas om 17.15 uur ons ophalen. Kortom dat is nog bijna een extra dag :-) daarnaast ligt het wat dichter bij Mirthe haar natuurlijke klokje om tijdens de vlucht te gaan slapen. Aan de andere kant beloofd het wel een avontuur te worden terug in nederland als het daar echt zo vol met sneeuw ligt. Spannend, voorlopig gaan we nu een stuk relaxter eten en dan vast spullen uitchecken. De bellboy is binnen 5 minuten bij de kamer en hij mag mooi die zware koffer sleuren.
Bij de receptie ligt ook nog een brief voor ons klaar met daarop nogmaals de vertraging uitgelegd. Frank doet zijn job meer dan goed! We checken onze kamer uit en reserveren gelijk een kamer om nog even te douchen om 16 uur. De smsjes komen binnen dat het in arendonk en in nederland een behoorlijke chaos is met de sneeuw en gladde wegen. We gaan nog maar eens lekker in de zon liggen. Helaas geen strak blauwe lucht vandaag maar wel aangenaam warm. Mirthe gaat flessen opduiken en pappa zijn duikbril in het kikkerbadje. Kan ze ondertussen ook oefenen voor zwemmen zonder bandjes.


Gedurende de dag zouden we rond 1600 uur nog een update krijgen van het reisplan.
Toen pappa na de lunch ging kijken lag die er echter al en zagen we dat we pas om 23.30 uur opgehaald zouden worden. Nou, dat is dan lekker een extra dag vakantie. Gelukkig konden we nog de hele dag gebruik maken van onze all inclusive dus genieten maar.
De hele dag nog lekker in de buurt van het zwembad gelegen en we werden nog getracteerd op een nieuwe show van het schoonzwemteam. Dat vond Mirthe natuurlijk helemaal te gek.



- Posted using BlogPress from my iPhone

Vrijdag 10 december - guana special trip

Vandaag ging de wekker om 5.40 uur. We moesten immers om 6.20 uur bij de receptie staan. Helaas kwam ons busje pas om 6.55 uur ons ophalen... Toen nog ongeveer een uur andere hotels langs en daarna op weg. Naar de indianen geweest, waarbij we met bootjes over het water zijn gesuist.
Bij de indianen heeft Mirthe samen met pappa een verse kokosnoot gedronken en pappa heeft krokodillenvlees gegeten. Dat smaakte net als vis en had de structuur van kip/vis. De indianen geloven dat wanneer je eerst het krokodillenvlees hebt gegeten dat de krokodil jou dan niet meer eet. Kortom het was nu veilig om naar de krokodillenfarm te gaan.
Die lag ook op hetzelfde terein als waar we op de boodjes waren gestapt. De kanjers lagen lekker in de zon te genieten van het verse hertje wat ze te eten hadden gekregen. Het waren echt enorme krokodillen zoals je ze niet in de dierentuin ziet.
Daarna naar de varkensbaai om te lunchen. Weer de klassieke keuze: pork, fish or beef. Het werd weer vis. En brood, veel brood want dat was om de een of andere reden enorm lekker. Mirthe bleef er van eten. Na het eten was het tijd om te gaan snorkelen, maar op een volle bus waren we slechts met 3 gasten die jet water in wilde. En tja nu ik er toch was wilde ik eigenlijk liever duiken dan snorkelen. Gelukkig deelde de andere 2 jonge s die gedachte. Toen gedoken in de varkensbaai, wrakje gezien, barracuda's en veel sponsen (paars en geel). Maar het meest indrukwekkend was toch wel de drop off die werkelijk helemaal begroeid was. Het was echt onvoorstelbaar mooi. Bij terugkomst zaten alle andeee gasten al geruime tijd in de bus. Wat boze blikken kwamen dan ook kant op, maar ja... Het was onderdeel vd excursie. En we hadden het ook nog aan Judy onze gids gevraagd.

Daarna naar het nationaal park en daar met bootjes door de mangroven. Veel schildpadden op takken maar weinig vogels. Toen nog een ijsje gegeten en toen bij ondergaande zon boven het prachtige landschap nog een uur terug naar Varadero en ons hotel. De lucht was weer strak blauw op de terugweg. Zouden we morgen nu eindelijk eens een dagje zon, zee strand kunnen doen? Dadelijk eerst maar eens lekker warm douchen in ons nieuwe hotel en dan weer zien wat er op dat overdadige buffet. Heb na al die rijst wel eens zin in frietjes ;-)


- Posted using BlogPress from my iPhone

Dag 1 excursie Havanna

Vandaag gingen we ons eerste tourtje maken op Cuba. Rond 7 uur werden we opgehaald door de tour operator. Daarna was het zo'n 2 uur rijden naar Havanna. Onderweg kwamen we over de hoogste brug van cuba met een mooi uitzicht over uitgestrekte velden met palmen, ook wel de vallei van de 1000 koningspalmen genoemd. Volgende stop was een klein kraampje langs de weg waar volgens zeggen de beste Pina Colada van Cuba werd geserveerd. Daar begon direct een klein bandje salsa te spelen. De eerste reizigers zetten een dansje in. Na een korte plaspauze ging het gezelschap verder. Op weg. Aar het huis van Hemmingway. Daar aangekomen was fotograferen enkel toegestaan na betaling van 5 cuc's.
Hemmingway had het goed voor elkaar, enorme boot om op nmerlijn te vissen, eigen zwembadje en een fantastisch uitzicht vanuit zijn torentje over Havanna. In zijn huis zelf een indrukwekkende hoeveelheid boeken en veel jachttroffeeen van zijn reizen naar Afrika.
De volgende stop was aan de rand van Havanna bij een van de oude forten die om de stad gebouwd waren. Daar was een kunstmarkte en kon je even genieten van de skyline van Havanna.

Het inmiddels tijd om te lunchen. Keuze was zoals bekend: kip, rund of vis. De hele groep werd bij elkaar gezet en al snel ontstonden er wat gezellige babbeltjes. Na de lunch werd er weer in de bus gesprongen en reden we het centrum in. Eerst met de bus langs central park, diverse monumenten, het capitol en daarna reden we de oude stad in voor een rondwandeling. Opnieuw werden we getrakteerd op terrasjres met lekkere coctails en vooral muziek ( met aansluitend de vraag of je een cd wenst te kopen)

- Posted using BlogPress from my iPhone

Sinterklaas bij Mirthe op school

Vanavond was het schoolfeest bij Mirthe op St Jan. Sinterklaas zou ook nog langs komen maar voordat je je kado mocht gaan halen moest je eerst de spelletjes doen. Natuurlijk durfde je niet alleen naar Sinterklaas dus liep je grote vriendin Floor met je mee.

Zaklopen, over het dak lopen, door de schoorsteen kruipen en nog heel veel andere spelletjes. Mirthe vond het helemaal te gek maar het was wel erg koud. Toen pappa met de auto aankwam rond half 8 was het al -4.5 graden. De speelplaats lag dan ook helemaal vol met sneeuw en het was erg glad op de "paardemolen" ofwel de draaimolen.

Op de terugweg kreeg pappa onafgebroken het 'locale' sinterklaasliedje te horen:

- GieSints komt de stoomboot uit Spanje weer aan, hij drukt op een knopje en vliegt naar de maan. De maan was heel glad toen viel hij in bad. Het bad was te heet toen liet hij een scheet.

Nu denk je natuurlijk dat die opening met Giesinds een belgisch iets is, maar dat is meer dat Mirthe het niet voor elkaar krijgt om Zie ginds te zeggen. Ze denkt dat het iets met de Sint te maken heeft vandaar het GieSints.


Hoe dan ook het was een leuke avond, maar de eerste vragen rond Sinterklaas en Zwarte piet waren al wel een feit. Immers deze Zwarte piet had maar bruine armen tot aan zijn ellebogen. De uitleg was dat ze nu zwart zien van de door de schoorstenen kruipen maar dat ze in de zomer in Spanje gewoon blank zijn.