Steeds meer vriendinnetjes, maar ik snap er niets van...

Nee, dit is geen quote van pappa, maar een constatering rond Mirthe. Na het hachelijke avontuur gisteren in Napels, besloten we vandaag tot een dagje zwembad. Althans nadat we de was gedraaid hadden, wat capucinno's gedronken hadden, nieuwe slippers en een krantje gekocht hadden.(noodweer in nederland zei de krant van dinsdag, dat zijn van die koppen die je vakantie extra swung geven). Hoe dan ook een rustig dagje: van 12 tot 14 in het zwembad springen en plonsen, broodje eten en daarna ging Mirthe slapen tot 16.00 uur. En goed 15 minuten later lagen we alweer in het zwembad. Mirthe rent en springt al schreeuwend en lachend rond en krijgt daarmee een hoop kindjes met zich mee waarvan 1 Italiaans meisje wat net iets ouder is, wat wil dansen en springen met Mirthe. Ze vertellen hele verhalen tegen elkaar in hun eigen taal, en lachen volop, het lijkt alsof taal hier een heel andere interpretatie heeft, het enthousiasme klinkt bij beiden er boven uit en dat is voldoende.Ik kijk de opgedofte mamma van het kleine ukkie aan en beide knikken we naar elkaar, laten wij maar niet dezelfde poging ondernemen....waar is het mis gegaan zou je denken...