Nu is pappa aan de beurt: Ziekenhuis!

Katcheeng.... 's nachts om 1 uur wordt pappa stuiterend van de pijn op de borst wakker. Woohhh dat heb ik nog nooit gevoeld. Onmiddelijk slaat de angst toe natuurlijk want opa heeft immers een hartinfarct gehad op redelijk jonge leeftijd. Pappa vind het maar niks en gaat naar de wc, overgeven, onder de douche, terug naar bed met een aspiriene, maar het wil maar niet zakken. Na een uur wordt mamma wakker van pappa zijn draaien en wordt er besloten om toch maar de dokter te bellen. Die neemt geen risico en stuurt pappa direct door naar het ziekenhuis. Daar gaat het op dezelfde manier verder... hartmonitor eraan, bloed prikken, zuurstof aan de neus en tja.... blijven tot morgenvroeg.