Vanmorgen pakte ik Mirthe uit haar bedje en schrok me wezenloos. In eerste instantie van alle muggenbeeten, maar daarna van het rode oog. Het leek wel zo'n goudvis met van die uitpuilende ogen. Wat is dit nu weer....
Ik loop er mee naar de slaapkamer en laat het aan Eef zien. Die schrikt zich ook wilt, maar samen besluiten we om eerst maar eens te beginnen met een koud washandje om te zien ofdat de zwelling weg gaat. Uiteindelijk trekt die een beetje weg, maar onvoldoende om haar naar de opvang te brengen. Pappa heeft afspraken buiten de deur, dus mamma moet haar baas gaan bellen dat ze niet gaat komen. Eerst maar eens naar de dokter !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten