Even schrikken !

klap eens in de handjes blij blij blij 

Vandaag geen nieuwe foto op de site (bovenstaande is van zondag jl) daar ik gisterenavond geen zin meer had om een update te doen. We waren nl de hele dag lekker in de weer geweest en toen gingen we 's avonds nog even naar onze jonge dame kijken. Toen we echter op het ziekenhuis in de couveuse kamer aankwamen was Mirthe niet daar! Dat is schrikken kan ik je vertellen. Gelukkig kwam de verpleger al naar ons toe snellen om te vertellen dat ze nu al op de kinderafdeling lag voor de slaaptest.

Dat zou eigenlijk pas as donderdagnacht het geval zijn, maar er was nu onverwacht plaats gekomen en daar Mirthe lekker vlot was met eten en het voor de rest goed deed hebben ze haar maar even eerst gepakt. De slaaptest is om een soort 'voorspelling' te doen over de risico's op wiegendood. We moesten dus op pad naar de kinderafdeling. Tja... daar ging net het licht uit en moesten we in de donkerte naar de kamer van Mirthe. En dat was helemaal schrikken geblazen!! Zowel bij Eef als bij mij schoten de tranen binnen toen we onze kleine dame daar aan wel 4 verschillende computers zagen liggen. Volledig voorzien van allerlei draadjes en electroden op het lichaam. Ik heb er helaas geen foto's van (nog wat geprobeerd met mijn GSM maar die moet ik er nog vanaf halen), maar ik kan je zeggen dat het heftig schrikken was.
De verpleegkundige vertelde ons dat ze nergens pijn van had, maar wij konden ons niet voorstellen dat dat nu lekker liggen was met een kous van gaasverband als een smurfenmuts over je heen getrokken en daaronders zo'n 5 electroden, nog eens 2 op elke oog, 2 onder je neus, 2 geplakt op je borstje, een band om je buik, een of ander knijp/reflex ding in je hand geplakt, en een saturatielampje onder je voet. Kunnen jullie het nog bijhouden...

Eefje probeerde Mirthe nog de borst te geven, maar die kleine had er vermoedelijk niet veel zin in. Daarom nog maar een flesje er achteraan. Ze verteldde ons dat ze 8 uur aan de computers moest liggen en dat ze dan morgenvroeg (lees vandaag) gewoon weer op de couveuse kamer zou zijn. Met tranen in de ogen vertrokken we een uurtje of anderhalf later weer. Raar om je dochter zo te zien als je 's morgens 'gewoon' afscheid hebt genomen.

Goede nieuws was dat ze inderdaad vanmorgen gewoon weer op de vertrouwde plek lag. Zonder al die electronica en we haar weer gewoon in bad mochten doen. Ze zat nog wel onder plak van al die electroden, maar met een beetje baby olie zou dat langzaam ook wel weg gaan. Terwijl we in de weer waren kwam de kinderarts vertellen dat ze een goede test had doorstaan en dat ze ook niet meer aan de ademhalingscontroleunit hoefde te liggen. Kortom het was niet voor niets geweest gisteren. Daarna ben ik gaan werken en om 11.30 uur kreeg ik een telefoontje van Eefje dat ze vermoedelijk vrijdag mee naar huis mag! Dan begint het feest pas echt.