zaterdag 29 januari 2011

Yahoo vandaag was het dan zover...1e tand er uit


Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Mirthe heeft haar eerste melktand verloren.
Samen met zijn buurman zat hij al een poos los, maar de buurman bleef nog even zitten. Het komische is dat het ook precies de eerste tand is die ze als baby heeft gekregen.
Natuurlijk was ze apen trots dat hij er uit was en het deed niet eens zeer. Daarna heeft ze nog wel zo'n 30 papieren servetjes gebruikt om te kijken of er toch echt geen bloed uit kwam, maar .... het deed geen zeer.
Pappa en mamma hebben hem direct in een doosje gedaan en klaar gezet voor de tandenfee. Alleen die bestaat niet echt he pappa !

Zwemles



En wederom waren pappa en Mirthe vandaag vroeg van de partij. Immers stond de 2e zwemles voor de deur. Waar Mirthe het vorige week nog allemaal hardstikke spannend vond, had ze er nu toch wat minder zin in. Het was dan ook wat harder werken om haar op tijd (lees 8.50 uur) in het zwembad te hebben. Maar uiteindelijk waren we netjes om 9 uur omgekleed, en met de gele badmuts op, klaar. De pappa's en de mamma's mochten niet meer mee naar het zwembad lopen. Dat was al even wennen voor Mirthe want ze moest nu al afscheid nemen. Eenmaal in het kinderbad was ze dat snel vergeten. Er werd weer flink kopje onder gegaan en gespeeld. Na 10 minuten spelen ging de les beginnen en dat was vandaag een stuk serieuzer dan de vorige keer. Dat had Mirthe ook opgemerkt. Toen mamma dan een 15 minuten laten de kantine binnen kwam stappen zette mevrouw het dan ook op een brullen "Ik wil mijn mamma".
Daarop zijn pappa en mamma maar ondergedoken in de kantine zodat Mirthe ons niet meer zag. En amper 30 seconden later was het weer dikke pret. Het lijkt alsof het haar allemaal nu al niet snel genoeg gaat en dat dat wachten in dat koude zwembad niet leuk is. Hoe dan ook toen er weer echt gezwommen mocht worden moest iedereen weer uitkijken, want daar kwam Mirthe weer aan op topsnelheid.

vrijdag 28 januari 2011

Wat doe je als je niet mag computeren? BETRAPT!


Tja.. de stekker en het groene lampje wat door de deken heen kwam heeft scharminkeltje even vergeten.... het was een mooi gezicht om te zien hoe ze dacht volledig veilig te zijn terwijl we al een poosje naast haar stonden.

maandag 17 januari 2011

Op naar Valentijn

Zo het wordt al weer langzaam aan Valentijn, en dus tijd om ook de blog weer in stijl te brengen. Vandaar dat pappa vandaag even een update heeft gedaan.
Verder kun je ook voortaan direct pappa zijn nieuwe foto's zien die hij op zijn Flickr account zet. Als je je af vraagt wat dat is dan moet je maar eens hier kijken.
Pappa is begonnen met de beste van zijn foto's hier neer te zetten. Dus kom maar regelmatig eens kijken of er nog iets leuks bij zit.

We gaan op zwemles

As zaterdag is het dan zover. Mirthe gaat op zwemles.

We hebben er heel veel tijd in moeten steken om mevrouw op zwemles te krijgen. Onze inschrijving van 2 jaar terug bij het zwembad schijnt in rook opgegaan te zijn en daardoor zouden we opnieuw in de wachtrij komen. Vervolgens alle prive zwemleraren maar benaderd, maar ook daar kwamen we er niet helemaal uit. Kortom, conclusie is dan maar bij de zwemclub. Konden direct beginnen en daarna zelfs nog de keuze of ze op zaterdag of op zondag wilde komen en ook nog de keuze uit 3 verschillende tijden.

We gaan eens kijken of er ook een beetje snelheid in zit qua lessen. Zo niet dan hebben we nog altijd onze buurman die ooit alle Belgische zwem records heeft verbroken.

zaterdag 15 januari 2011

Eens naar de Sharpei puppies kijken van Jos en Rentia


Vandaag moest mamma een dagje met het werk op pad. Kortom, tijd voor Mirthe en pappa om er samen op uit te trekken. Pappa had een volle dag gepland. We zouden eerst naar Jos en Rentia in 's Gravenmoer gaan om naar de nieuwe 'kindjes' te kijken. Daarna zouden naar ome Emiel en tante Saskia gaan om mee te helpen met het verhuizen van de wasmachine en de wasdroger. Natuurlijk had Mirthe er vanochtend niet zo'n zin in om op te staan nadat ze er gisteren te laat in lag en uiteindelijk ook niet ging slapen. Pappa had dus best wel moeite mee om haar in gang te krijgen. Gevolg was dat we te laat bij Jos waren. Die zat al met de klompen aan op ons te wachten. De koffie stond snel op de tafel tesamen met beschuit met zowel blauwe als roze muisjes. Lekker knabbelen. Mirthe moest vooral heel verlegen doen en langzaam aan durfde ze dan toch wat te vertellen en daarna ook met de hondjes te knuffelen. Jos heeft toen snel wat foto's gemaakt. En toen we op het einde naar huis gingen wilde ze eigenlijk niet meer weg zonder de puppies. Pappa heeft dan ook tussen 's gravenmoer en Kaatsheuvel een continue klaagzang gehad waarom we zelf geen hondje hebben. en tja... dat was natuurlijk aan te zien komen....