Pff....geboekt!

Het was een heel karwei, we hebben eindelijk een vakantie geboekt. Deze keer niet met de auto naar een caravan (had wel onze voorkeur, maar dan moet je toch echt in december al boeken van het jaar ervoor), maar naar een 5 sterren hotel in Kreta. Eefje was hier al eens geweest en die vond het op Kreta helemaal goed. Pappa wil wel wat luxe om zich heen als hij op vakantie (niet dat hij elke ochtend zelf het ontbijt moet klaar maken:-)) en zodoende kwamen we hier op uit. We gaan lekker 15 daagjes vanaf Eindhoven dus dat is allemaal helemaal goed. Voor Mirthe diverse kinderzwembaden en direct aan het strand, voor mamma een aantal kamers omdat we een bungalow hebben en voor pappa een duikcentrum op het hotel :-)

Ik krijg maar geen genoeg van die schommel

De foto's van de Ardennen zijn te bekijken

Het heeft een poosje geduurd dat pappa de foto's kon bewerken van enerzijds de vakantie in Egypte en anderzijds het weekendje weg naar de Ardennen, maar hierbij dan toch eindelijk de eerste linkjes naar de foto's.

Ardennen

Ardennen Juni 2008

Center Parcs

Center Parcs / De Eemhof

Egypte (moet nog komen)

Vaderdag

Vandaag was het vaderdag. Natuurlijk wilden we wel met een origineel kado voor opa Frans voor de dag komen. Naast vaderdag was het ook de verjaardag van oma corrie.
De wekker ging dan ook vroeg zodat we allemaal fris en fruitig op het grote feest konden verschijnen. Voordat Mirthe haar nieuwe kleren aan ging doen moesten we nog wel even knutselen. Pappa had voor opa 2 dobbers gekocht en die moest Mirthe even van een persoonlijk tintje voorzien. Nu hebben we enkel waterverf, die gaat er immers makkelijk uit in de was :-), dus vermoedelijk hangt er straks een gele wolk om opa zijn dobber als hij ze de eerste keer gaat gebruiken.
Voor oma hadden we wat plantjes voor in de tuin gehaald en eigenlijk zouden we ook wat bloembakjes meenemen. Maar tja.... dat was niet zo'n succes qua uitzoeken.
Dan maar wat centjes, dan kon oma zelf uit zoeken.


Toen we eenmaal bij opa en oma waren moest opa natuurlijk wel zijn kadootjes voor vaderdag uit pakken. wat is dat dan dacht Mirthe en duwde per ongeluk het doosje met visloodjes bij opa uit de hand. Nou opa....veel plezier met uit zoeken op gewicht en vorm. Daar ben je wel weer even mee bezig.

En toen zat het er al weer bijna op.....

Je ziet Michiel hier het OK teken geven, maar tja... eigenlijk was het helemaal niet zo 'OKé'. Immers zie je ons hier weer surfacen (=boven komen) om terug de boot op te gaan. En terug de boot op betekend in dit geval terug naar de haven, terug naar het hotel en morgen weer terug naar huis. Het waren fantastische dagen, maar eigenlijk is 5 dagen Egypte toch wel erg kort, zeker als je de smaak van het duiken al weer zo snel te pakken hebt. Daarnaast hebben we enorm getroffen met het weer. Bijna geen wind en ook bijna geen stroming, het waren dus echt 3 fantastisch duikdagen voor pappa, ome Michiel en de vrienden.

My daddy was a rollingstone

Toen de hele groep weer bij elkaar was, werd het tijd voor een bakkie. Gelukkig kwam het zonnetje er ook doorheen. Terwijl Mirthe met ome Michiel en Sanne zandkastelen aan het bouwen was, ging neefje Lucas er met de zonnebril van Mirthe van tussen.

Cool hé !

Errûg lief geweest

Vandaag zijn we een dagje gaan winkelen. Mamma moest nog wat nieuwe kleren hebben en pappa moest ook een nieuwe spijkerbroek. Om 7.30 uur ging dan ook de wekker en gingen Mirthe en pappa douchen. Mirthe 2 boterhammen gegeten (had zeker honger denk ik) en toen ging pappa snel een kado voor opa voor vaderdag halen. Gelukkig hoefde pappa daar het dorp niet voor uit omdat opa spulletjes van de locale viswinkel nodig had. Snel terug naar huis om mamma en Mirthe op te halen en dan gingen we naar Turnhout. Mamma had een nieuwe parkeerplaats gevonden, maar pappa reed verkeerd. Kortom, we waren 15 minuutjes later in de stad. Niet erg, want mamma slaagde gelijk in de eerste winkel (tjonge jonge... dat is ook wel eens anders geweest!) en ook de 2e winkel werd verrast met enkele honderden euro's. Toen was het tijd voor Mirthe, maar niet voordat we een bakkie koffie hadden gedaan. Hema is dan de snelste en praktische keuze, kan Mirthe gelijk een plas doen. Broodje erbij en hoppakee weer verder. We gingen op zoek voor Crocjes voor Mirthe (niet van die klompen, een beetje elegante), maar dat viel nog niet mee in haar maatje. Na een tussenstop bij de Villa Happy waar we de hele winkel bijna hebben leeggekocht voor kleine ukkie....Zijn we uiteindelijk toch geslaagd bij de AS Adventure store, zelfs met Tijgetjes erop. Mirthe moest de schoenen meteen aan en ze gingen ook niet meer uit. Ze stond er zo mee te dartelen dat ze zelfs in de volgende kledingwinkel aan haar vroegen of ze nieuwe schoenen had. Nu nog voor pappa een spijkerbroek... dat was een hele uitdaging. Was het bij de ene winkel een 33 met lengte 32, was het bij de volgende winkel al weer bijna een 32 band met een 32 lengte. Uitschieter was een 36 band met een 36 lengte. Kortom, na zo'n 5 tot 10 winkels spijkerbroeken passen was pappa er wel redelijk klaar mee. Gelukkig slaagde we in de laaste winkel van pappa zijn lijstje. De volgende keer gaan we daar als eerste. Nu snel naar huis, want ook voor oma moesten we nog kadootjes halen. Moederdag en haar verjaardag....katsjing kassa. Dat gaat hard zo vandaag. Vrees dat we een bedrag dicht tegen de 4 cijfers hebben uitgegeven, maar tja... je leeft maar 1 keer hé!

Als Bumba thuis is dan ga ik met hem lippen stiften

Kijk dat is nog eens een mooi quote. Vanavond op de weg terug van de Ardennen (waar we vandaag in Plopsaland waren geweest)heeft Mirthe de hele weg zitten vertellen dat Bumba lief is. Of "als Bumba vanavond bij ons thuis is dan ga ik met hem de lippen stiften!" "Bumba,Bumba,Bumba,Bumba,Bumba,Bumba,Bumba,Bumba!" en zo nog wat van die kreten. Eigenlijk was het om de slaap weg te houden vermoed ik.

De tafel staat nog vol tassen want we zijn koud een half uurtje thuis. De 2 dames liggen inmiddels in bed, maar pappa zag dat zijn computer nog aan stond van voor de vakantie. Niet erg handig voor de electriciteitsrekening.... maar goed, toen kon ik wel vast snel dit op de blog plaatsen. De komende dagen volgende de foto's van De Ardennen en van het duiken in Egypte.

Zoek nummer 3

Toen we dan uiteindelijk in het treintje zaten, trok hij ons snel de berg op en de bossen in. We zouden diverse dieren zien: Wilde zwijnen, herten, wolven en vossen.
Die laatste zaten natuurlijk in een kooi. Maar de wilde zwijnen en de herten liepen vrij rond. Best leuk, maar het natuurlijke is er toch een beetje af als ze inmiddels op het pad staan te wachten op de volgende lading toeristen die er weer in getuimd is om voor 1 euro voederpallets te kopen voor de dieren. Ze kennen het kunstje inmiddels: komt het busje eraan, ga dan aan de zijkant staan.

Redelijk tegen het einde van de rit kwamen we deze hertjes tegen. Pappa dacht er 2 te fotograferen, maar toen hij deze tekst zat te typen zag hij plotsklaps een 3e op de foto.

Een lange dag

Het was een lange dag, zie je op 1 van de vorige plaatjes mamma nog slapen, waren er ook kindjes die al lang moesten slapen. Anja en Michiel deden hun stinkende best om Sanne ondanks alle activiteit toch her en der nog een tukkie te laten doen. Dat viel echter niet mee. Toch maar een tut te voorschijn. Alleen vond Sanne het tijd dat pappa een tukkie ging doen. Kortom de tut werd snel doorgespeeld naar pappa.

Van spelen wordt je moe

Van al dat spelen wordt je moe en dan moet je na de lunch even een tukkie doen... toch mamma ?

My daddy was a rollingstone

Toen de hele groep weer bij elkaar was, werd het tijd voor een bakkie. Gelukkig kwam het zonnetje er ook doorheen. Terwijl Mirthe met ome Michiel en Sanne zandkastelen aan het bouwen was, ging neefje Lucas er met de zonnebril van Mirthe van tussen.

Cool hé !

Nou komen jullie nog van die rodelbaan

Vandaag waren we in Plopsa Coo in de Ardennen. Het was een hele verhuizing om met de gehele familie af te reizen naar Coo. Immers zouden we vanavond ook allemaal weer op tijd moeten vertrekken daar het morgen weer gewoon werkdag was.
Gelukkig was het park amper een half uurtje rijden van ons huisje, dus dat ging lekker vlot. Daarnaast reed ome Michiel voorop en die had de navigatie aan staan. Het schoot dus best op.
Toen we waren aangekomen moesten we een kaartje kopen: losse punten per attractie of all in. Uiteidelijk kochten we all in voor iedereen. Achteraf niet zo slim, omdat we beter all in voor de kinderen hadden kunnen kopen en losse punten voor de pappa's, mamma's, opa en oma. Die gingen immers niet overal in, maar betaalden nu wel de hoofdprijs. Tja.... laten we het op snelheid en taalbarrieres houden.

Hoe dan ook, toen we eenmaal binnen waren, gingen we natuurlijk meteen op de 1e de beste attractie: de bobbaan of rodelbaan. Mirthe ging de eerste keer met ome Michiel en de 2e keer met pappa. Daarna gingen Anja en Michiel nog een keer. Dat was het moment voor pappa om deze foto te maken toen Mirthe of ome Michiel stond te wachten.

Plopsa Coo here we come!

Plopsa Coo is gelegen aan de voet van de beroemde watervallen van Coo. Het park heeft een 20tal attracties, volledig opgenomen in het Ardense Landschap.

Samen op het kanon

Toen we de hele rondleiding hadden gelopen kwammen we uiteindelijk terug bij het begin. Terwijl opa en oma de voiceguides terug brachten naar de receptie gingen Mirthe en Lucas even samen op het kanon zitten. Daar moest natuurlijk even een foto van gemaakt worden.

Met zijn allen in het kasteel van Franchimont

Nadat we de buitenmuren van het kasteel bekeken hadden was het tijd om het oude kasteel in te gaan. Terwijl iedereen nog een beetje op de 'begane grond' aan het rondkijken was, is pappa snel naar de 1e etage gelopen zodat hij een foto van iedereen kon maken. Achter onder de groene paraplu Michiel, Anja en Sanne. Ome Tom staat boven de hele diepe put rechts, mamma en Mirthe zwaaien naar pappa en tante Danielle, oma en Lucas staan ook nog op de foto. Best indrukwekkend zo'n kasteel hé?

Hoezo nou een OKé teken... zo Oké vond ik het niet....

Als je deze titel leest zul je vast denken wat is daar nu aan de hand. Nou eigenlijk niets, maar ome Michiel geeft hier het OKé teken dat hij veilig weer boven is, maar tja... het was eigenlijk helemaal niet oké. We waren namelijk weer op weg naar de boot, en met de boot naar de haven en het hotel. Om vervolgens morgen weer naar huis te vertrekken. Kortom... zeker niet Oké. Immers het duiken smaakte naar meer en eigenlijk waren 3 dagen duiken toch wel kort. Zeker als je het weer en de stroming mee hebt. Bijna geen wind en geen stroming gehad. Het kon niet mooier. Natuurlijk vond pappa het mooi geweest en waren we allemaal blij weer heel het water uit te zijn, maar het was toch ook wel erg gaaf.... smaakt naar meer zeg ik :-P

Exploring Giannis D

Op de foto zien jullie Barber en Michiel onder langs de romp van de Giannis D zwemmen. Deze foto is op een metertje of 25 gemaakt. Ik zwom voorop samen met mijn adhoc buddy Maarten. Michiel, Maarten en ik hadden al eens eerder op de Giannis D gedoken, zo'n 7 jaar terug. Het zicht was nu veel beter en de stroming een stuk minder.