2e paasdag.... sneeuw en de belastingdienst

Leuker kunnen we het niet maken, wel gemakkelijker..... nou daar zijn de meningen als nederbelg ook over verdeeld. Elk jaar weer moet ik, met het schaamrood op de kaken, vragen aan jurgen of hij ons wil helpen met die dikke blauwe brief. En elk jaar weer neemt jurgen de moeite om naar ons te komen en zich weer door die hele papierenboel te worstelen.
Daar hij er altijd zo'n mooi einde aan weet te breien (marcel, je krijgt x euro terug) is altijd zijn afsluitende zin, mag hij ook elk jaar weer opnieuw komen :-).
WE sluiten dat dan steevast af met een hapje eten. Ook dit jaar had vrouw lief zich weer helemaal uitgeleefd in de keuken terwijl wij in het kantoor aan de slag waren.
Tja, wat doe je anders op 2e paasdag als het zo'n weer is als dit jaar: hagel en sneeuw.
Milan en Mirthe vonden het super, die hadden weer lekker verstoppertje gespeeld en allerlei andere spelletjes. Milan wordt later ook een kleine Gordon Ramsey want hij vond de keuken van Mirthe ook wel erg leuk.
Hoe dan ook het was weer een gezellige dag, goed gezelschap en de boodschap dat de belastingdienst weer in het krijt staat bij ons voor toch wel 1/3e van de vakantiekosten :-)

"Pappa wat is dat .... rasta?"

Pff die paashaas heeft wel heel erg zijn best gedaan...

Hoe veel lol kun je hebben met 4 eieren en een gekke pappa en opa.

Toen alle eieren uit de tuin gehaald waren en de eerst chocolade in het mondje verdwenen, was het tijd om nog even een stukje te wandelen langs de Maas. Immers scheen het zonnetje lekker en we wilden zeker niet het hele paasweekend binnen zitten. Kortom, de jassen werden weer aangedaan en de sjawls omgeknoopt. Het groene paaskonijn moest mee en stiekem nam pappa ook nog de geschilderde echte eieren mee.
Immers de paashaas had de eieren ook langs de Maas verstopt.
Telkens als Mirthe maar even de andere kant op keek, verstopte ik snel een ei en Mirthe heeft zodoende op 1,5 uur wandelen toch wel 20 eieren gevonden....of waren het steeds dezelfde vier? De paashaas mag het weten.... net zoals al die andere wandelaars die net als wij hartelijk gelachen hebben als Mirthe telkens weer vol enthousiasme uitschreeuwde dat ze er weer 1 gevonden had :-) Zo gauw dat kleine mandje met 4 eieren weer vol was dan moest ze ze maar bij opa of pappa in bewaring geven....

Hmmm ze zijn nog warm....

Vandaag waren we bij Opa en Oma Tilly. Daar die volgende week niet op de verjaardag konden komen hadden we gezegd dat we toch met de pasen even langs kwamen.

Eigenlijk was het idee om het met de pasen even rustig aan (Zeker nu Opa Frans en Oma Corrie al lekker vorig weekend waren geweest!)te doen daar we anders met 3 volle weekenden achter elkaar zaten.

Kortom, na rustig uitgeslapen te hebben en een lekker paasontbijtje waren we toch maar eens vertrokken. TOen we daar aankwamen zag pappa de eerste eieren al liggen in de tuin en er hing een hele rare vogel in de boom. Maar natuurlijk gingen we eerst wat lekkers eten en drinken. Ondertussen kwam uit Ann (die uit Nieuw Zeeland over is voor een 2 tal maanden) ook aanschuiven. Zij had natuurlijk weer een tas vol kadootjes voor Mirthe meegenomen. Met name de ketting met dolfijn en de mooie sjawl&muts vond Mirthe prachtig. Maar we konden er niet omheen om maar eens eindelijk te gaan zoeken in de tuin. Al snel had Mirthe de eerste eieren gevonden en een beetje rare kip die niet wegliep. Opa moest er aan te pas komen om hem weg te halen, en ja hoor daar leg een echt ei onder.... maar wel gekleurd. Terwijl we nog verder aan het zoeken waren vonden we nog een groene paashaas in de boom. Wat hing die daar te doen. Het werd tijd dat die geknuffeld ging worden en Mirthe wist precies hoe.

Wie is de grootste?

Het is elke morgen weer een uitdaging om Mirthe uit haar bedje te krijgen. In de avond wil ze er niet in, ligt vaak lang wakker en in de ochtend wil ze er niet uit.
Toen ik vanmorgen dan ook kwam met de boodschap dat ik iets vreemds op de tafel had zien staan beneden was mevrouw zo beneden.
Was de paashaas geweest en had hij overal keuteltjes achter gelaten. Het begon bij de voordeur en vanuit daar een heel spoor door het huis van kleine choco-eitjes om uiteindelijk bij de achterdeur naar de tuin te eindigen....pfff... gelukkig hij was weer vertrokken. Maar wat was dat daar op tafel. Een grote chocoladehaas! Zo groot dat Mamma hem ook wel erg interessant vind. Natuurlijk kwam Mirthe snel met haar standaard zin in dit soort gevallen:"Van Mij!" Ofwel hier met die chocolade.
Ben benieuwd hoe lang hij het uit gaat houden.

Paashazen geknutsel

Terwijl pappa thuis aan het rommelen was en mamma aan het koken moesten we Mirthe even gaande huiden. Kortom, de gipsen paashazen die door de paashaas uit Tilburg waren gebracht kwamen direct van pas. Mirthe werd aan het werk gezet en voor we het wisten kwamen de prachtigste creaties te voorschijn. Waren in de eerste nog duidelijk kleuren te herkennen, werd de 2e in rij al meer een chocolade bruine paashaas. Over de derde zullen we het maar niet hebben.... dat was een echte 'gothic' paashaas geworden in de opvrolijkende paaskleur: zwart. Daarom hier enkel project 1 en 2 op de foto!

Yahhooo visite

Vandaag kwamen Opa Frans en Oma Corrie op visite... en weet je wat... daar was de paashaas al geweest. Omdat ze vandaag eens wilden komen kijken hoe het met Mirthe ging nu ze weer uit het ziekenhuis was, waren de paaseieren ook al direct mee gekomen. Dat is handig want dat bespaart ons weer een ritje tilburg volgend weekend.

Daarnaast zouden we dan 3 weekenden achter elkaar tesamen zijn. Kortom, een goed idee en ook nog eens leuk voor Mirthe. Toen ze vanmiddag uit haar bedje kwam waren alle eieren in het huis al verstopt. Immers nog maar niet naar buiten met de kleine dame die net terug is van het ziekenhuis ivm een longontsteking.

Mirthe moest goed zoeken, maar vond vervolgens naast een paar hele lekkere eieren ook nog een snoepjesset van Dora en knutselkonijnen vanachter de gordijnen. En die waren zeker een succes! Ze moesten eigenlijk al gelijk open, maar er moest eerst verder gezocht worden!

de kalender op gelijk zetten

Vorig jaar 11 maart lag Mirthe in het ziekenhuis en dit jaar is het helaas niet anders.
Dachten we nog dat we er dit jaar met een sisser vanaf kwamen, maar zat het venein in de staart.

De eerste foto is van 2007, toen Mirthe met een onsteking aan haar handje was opgenomen. De 2e foto is van vandaag.

4 handen tussen de trallies

Pappa had Mirjam en Frank gebeld om te zeggen dat Mirthe niet helemaal lekker was en dat hij de keuze aan hun wilde laten in hoeverre ze op visite wilden komen.
Lotte was niet voor 1 gat (of griepje) te vangen dachten zij dus rond een uurtje of 14.30 zouden ze bij ons zijn. Gezellig daar wij ons al de hele dag binnen zagen zitten met Mirthe.

Dan nog maar even extra lang slapen en weer Unifen of een zetpil gegegeven.
Het leek allemaal wat beter te gaan toen ze uit bed kwam, dus er werd ook flink gespeeld met Lotte.

Die vond Po natuurlijk helemaal te gek en het arme konijntje had dan ook in 1 keer 4 kinderhandjes die hem in zijn hokje belaagden.

Oeps hoge koorts!

Vannacht werd Mirthe om 02.00 uur huilend wakker en toen had ze 40,2 graden koorts. Terwijl we met haar in de weer waren bleek al snel dat dit serieus was daar ze echt heel verveeld aan het jengelen was alsof haar iets serieus in de weg zat.
Toen hebben we Mirthe maar een "poepesnoepje" gegeven (= belgisch voor zetpil) en toen is ze na een half uurtje wel weer gaan slapen. Toen ze vanmorgen wakker werd, bleef de thermometer op 38,3 staan. Toch maar even in de gaten houden en Frank en Mirjam bellen daar die vandaag met de kleine Lotte op visite zouden komen.

En op de terugweg nog even een ijsje

Van zwemmen wordt je hongerig.Op de terugweg was het tijd voor een ijsje. Wat zijn kinderen toch heerlijk... Toen Mirthe een ijsje uit mocht zoeken werd er natuurlijk voor de Raket gekozen! Wat nou dikke chocolade magnum voor 2euro50, doe maar die raket voor 50 cent :-)

Zwemmen met oma Anneke

Vandaag waren we op bezoek bij oma Anneke. Was al weer een tijd geleden dat we daar waren geweest dus het idee was om in de ochtend een bakkie bij oma te doen en in de middag op de terugweg in het zwembad in eindhoven te springen. Toen we dat met oma bespraken kwam naar voren dat ze eigenlijk wel graag mee wilde..... hmmm dachten pappa en mamma.... oma durft toch niet te zwemmen! Maar daar was niets meer van te merken toen we zondagmiddag van het kinderbadje naar het diepere bad gingen verhuizen. Oma ging nog net niet van de glijbaan of kopje onder maar verder werd er flink gesparteld en gezwommen. Mirthe vond het zoals altijd weer helemaal super. En nu we gezien hebben dat er zo'n leuk zwembad in Weert is gaan we vast nog eens terug. Oma heeft inmiddels ook de smaak te pakken.