Lang zal ze leve !! => Denise, Lisa Marie

Zo toen de taart bij Oma Tilly op was gingen we snel verder naar de volgende jarige job. Dat was Denise en eigenlijk was het ook nog een beetje verjaardag voor Lisa Marie. Kortom, de kado's in de auto (we hadden in Neer nog snel een setje mooie fakkels gekocht voor Denise) en giddie upgo naar Ravels in Belgie terug. Dat was weer een flinke rit naar huis. Toen we bij Emiel kwamen zat iedereen buiten bij de BBQ. Wat een leuk idee om nu te BBQ-en. Kortom aanschuiven en laat dat eten maar doorkomen. Vandaag heeft Sonja Bakker maar even een oogje dicht moeten doen en ik vrees dat het morgen niet beter zal zijn. Mirthe vond het super leuk om met de meiden te spelen en er moest natuurlijk op de trampoline gesprongen worden. Mirthe begint dat nu steeds beter te snappen en gaat al echt op en neer staan springen. Opa vind het echter allemaal maar eng dus die kroop er snel bij.... of was het gewoon een excuus om ook eens op de trampoline te kunnen. Hoe dan ook ze hadden samen veel plezier op de trampoline.

Lang zal ze leve !! => Oma Tilly

Zaterdag was een drukke dag. Van de ene verjaardag naar de andere. De eerste stop was om 11 uur in de ochtend bij Opa Gerard en Oma Tilly. Natuurlijk hadden die ook nog een kadoo voor Mirthe gekocht. Toen Mirthe niet kon wachten totdat oma zelf haar kado ging uitpakken, maakte ze vast een begin voor oma. Kortom toen werd het tijd om Mirthe zelf een kado te geven. En wat voor een kado. Het kon amper door de deur. Wat zou dit nu toch weer zijn.

Mirthe begon aan alle kanten aan het papier te trekken en daar kwam een poppenbed tevoorschijn. Inclusief pop, matrasje, dekentje, kussen en matrasje van hetzelfde stof. Knutselopa en oma waren flink in de weer geweest dachten we, maar deze keer was enkel oma met naald en draad aan de slag geweest. Opa had het bed ergens anders in elkaar laten zetten.

Maar wat was het mooi. En Mirthe ging er gelijk mee aan de slag. Pop erin, pop eruit, pop erin en pop er weer uit. Kortom, lekker bezig.

Kadootjes, kadootjes en nog eens kadootjes

Dat is nog eens lekker wakker worden, kom je beneden hangt het hele huis vol met slingers, kom je bij je stoel en dan herken je hem niet eens omdat hij bedolven ligt onder de kadootjes.

Mirthe had niet zo'n zin om eerst boterhammen te eten. Er moest natuurlijk meteen uitgepakt worden, domme pappa dat had je toch wel kunnen bedenken he. Na een kleine knuffel ernie en een kleine knuffelbert kwam het magnetische tekenbord uit een pakje. Dat vond ze helemaal top bij vrienden van ons dus had pappa er 1 bij de Makro meegenomen. Eigenlijk krijgt Mirthe van pappa en mamma een schommel, maar die moet nog opgemeten en besteld worden. Dit waren dus maar een paar kleine kadootjes. Maar daarom niet minder leuk.

Er werd meteen driftig getekend en pappa kreeg ook al opdrachten. Nijntje, Ernie waren nog wel te tekenen op zo'n bord maar toen het Pino en Winne the Pooh moesten gaan worden toen liet pappa zijn talent hem in de steek.

Nog 3 dagen en is Mirthe 2 !

Het zit er aan te komen.... Mirthe wordt 2 jaar. As donderdag is het zover. Op de kinderopvang hangen al borden om aan te kondigen dat ze alle verjaardagen van de kindjes vieren die in Maart jarig zijn. En natuurlijk staat Mirthe daar ook op. Op de kinderopvang kiezen ze 1 dag in de maand en dan vieren ze alle verjaardagen van de kinderen van die maand. En toevallig is dat nu donderdag de 29e. Exact op Mirthe haar verjaardag!

Rarara wie eet het brood als eerste op?

Dit weekend waren we bij tante Anja en ome Michiel op visite. Pappa moest langzaam aan weer een beetje gaan autorijden en de rit van 2 uur naar Aalten was een goede oefening. Kortom, in de auto en maar zien hoe ver we kwamen. Vrijdagmiddag laat weg was achteraf niet zo'n goed idee en we kwamen dus al direct bij Eindhoven in de file. Pappa had er toen eigenlijk al tabak van (= gezegde van mamma), maar goed het vooruitzicht was goed. Uiteindelijk waren we toch een klein uur te laat bij Anja en Michiel.

Natuurlijk moesten we even naar de buik van tante Anja kijken.

En toen Mirthe in de keuken ging kijken zaterdagochtend zag ze ook iets heel leuks. Snuffel was uit in de binnenkooi en Mirthe mocht hem brood voeren. Alleen als konijntjes dat niet snel genoeg aanpakken.... nou dan eet ik het toch gewoon zelf op!!

Nog aaabijtje

Ik hoor jullie denken.... waar gaat dit nu weer over. Nou over aardbeien met poedersuiker. Mirthe is helemaal weg van aardbeien. Had ze eerste al een enorm bord met warm eten op, ging daarna het welbekende danoontje naar binnen. Maar toen zette pappa in 1 keer iets nieuws op de tafel. Het zag er een beetje raar uit en in eerste instantie durfde Mirthe er niet echt van te eten. Maar nadat mamma het goede voorbeeld had gegeven ging ze aan de slag. En die van Mirthe waren ook nog eens extra lekker want daar zat poedersuiker overheen. Dus de eerste 3 die waren al snel in het buikje verdwenen. Daarna moest mamma er nog een paar uit haar schaaltje afstaan en toen het dan echt leek alsof alles op was, werden de vingers nog maar eens goed in de poedersuiker gestoken. Wat een plakboel was het vandaag geworden. Kortom, snel in de douche!

Geen hernia !!!

Jahoo..... kom net terug van de dokter en ik blijk geen hernia te krijgen. De analyse van vorige week was wat te voorbarig en naar nu blijkt is hij opzettelijk uitgegaan van het ergste. Vandaag was de boodschap: "Allee mijnheer alvorens gij zondag in Mexico zit bent u van de klachten af...." Ach ja... jammer dat we alleen afgelopen zondag al in Mexico hadden moeten zitten, maar tja die pijn is al genomen.

Zoals het er nu naar uitziet zou de 2e spuit die ik zojuist gehad heb me met een dag of 4 weer volledig up and running brengen en naar de toekomst toe geen dringende verboden van de dokter gekregen. Of wel ik mag gewoon blijven duiken maar moet in elk geval er wel op gaan letten dat ik wat meer ga sporten en minder lang in dezelfde houding zitten.

Kortom, gelukkig geen hernia en ook geen lang slepende behandeling. Hoe mooi kan de dag van vandaag zijn!!!

Toch maar niet....Mexico

Tja... daar gaan we weer. Mexico is weer gecanceld. Ongelooflijk er zijn diverse krachten die ons er toch van weerhouden om naar Mexico af te reizen. Leek het in eerste instantie Mirthe haar handje te worden welke de showstopper zou worden ben ik het nu uiteindelijk zelf....

Maandagochtend ging ik naar de dokter met een ogenschijnlijke spierpijn in mijn been. De huisarts dacht dat het een beklemming van een zenuw was dus werd ik doorgestuurd naar een "shock wave speciliast" ofwel spelden in je lijf en stroom erdoorheen. Niet bepaald prettig, maar alles beter dan dat slapende been en het gevoel alsof hij er niet bij was.

Vervolgens bleek gisteren dat ik een hernia heb en per direct moest gaan liggen. Kortom..... geen 10 uur in een vliegtuig zitten. Sterker nog ... op dit moment helemaal niet zitten. Dus ook niet naar kantoor en niet thuis achter een bureau. Het bed is tot mijn kantoor verworden en ik typ dit dus ook uit lighouding op mijn bed.

As vrijdag heb ik een CT scan van mijn onderrug om te bepalen hoe ernstig het is en welke behandeling het gaat worden. Afwachten dus.

Met Mirthe gaat het al weer wat beter en die is ook weer thuis. In de tussentijd is het wel een ziekenhuis geworden in Arendonk daar Eefje ook nog met de griep op bed ligt. Kortom een bende. Hopelijk is het snel zomer en kunnen we weer naar buiten.

Gaan we wel ... of gaan we niet!

Afgelopen zondag is Mirthe weer opgenomen in het ziekenhuis. Deze keer niet om haar longen, maar toch om haar handje. Zondagochtend begon haar hele onderarm op te zwellen en uiteindelijk zag je het verschil tussen hand en arm bijna niet meer. Dus besloot Eef om samen met Ingrid naar het ziekenhuis te rijden rond een uurtje of 16.00 uur. Toen om 17.50 uur het telefoontje kwam dat ze moest blijven was dat natuurlijk wel weer even balen. Zeker met de boodschap dat het wel eens tot 5 dagen zou kunnen duren (ofwel tot het moment van vertrek naar Mexico). Elke keer als wij Mexico plannen dan komt er iets tussen ! Was het de vorige keer een orkaan... nu de gezondheid van onze kleine meid. Kortom, maandag maar met de annuleringsverzekering gebeld om te zien wat de mogelijkheden zijn en hoe dan ook dit gaat geld kosten. Balen dus, maar tja wat is hier nu het belangrijkst !
Vandaag hopen we meer te weten hoe de week er uit gaat zien en as donderdag beslissen we wat we doen. Toch gaan of annuleren.... we'll keep you posted.
En ook via deze weg nog even een dikke dankjewel richting Bob, Ingrid en de kids voor jullie hulp en adequate optreden zondag ! BEDANKT !

Mexico here we come!

Nog een weekje en dan zitten we nu in het vliegtuig voor zo'n slordige 10 uur op weg naar Playa del Carmen in het lekker warme Mexico. Klik maar eens op bovenstaande link dan kom je op het hotel waar we lekker 11 daagjes gaan genieten van zon, zee, maya cultuur en natuurlijk gaat pappa nog even lekker duiken in de grotten en rond Cozumel.

"handje au gedaan"

Dat is wat we de afgelopen dagen zo'n 100 keer per dag gehoord hebben. Mirthe heeft wat pech gehad de afgelopen dagen met haar rechtermiddelvingertje. Stond ze woensdag overdag plotsklaps onder de strijkplank aan de plank zelf te voelen, gevolg verbrand handje.... ging ze donderdag nog eens met dezelfde hand tussen de deur zitten op de kinderopvang. Kortom die middelvinger heeft het erg zwaar te verduren. Inmiddels gebruikt ze haar rechterhandje al voor enkele dagen niet meer en zijn we natuurlijk naar de dokter geweest (alweer ....). Gelukkig was er niets gebroken en ziet het er allemaal erger uit dan het daadwerkelijk is.
En daar komt dan natuurlijk het dagelijks verversen van het verbandje bij om die kleine vingertjes wat ook geen succes is en elke keer uitmond in fixe huilpartijen. Al met al niet erg leuk en we hopen dat het snel over is voor we volgende week op vakantie vertrekken.