Hier houden we alle avonturen bij van Mirthe van de Gender. Leuk dat je even komt kijken en kom snel nog eens terug!
zondag 26 november 2006
Sinterklaas op teleVISIE.
"Visie" dat is het nieuwe woord wat Mirthe heeft geleerd. Ofwel de televisie. Zo gauwe het donker begint te worden dan begint ze "Visie, Visie" te roepen. Ze weet dat dat ongeveer het tijdstip is dat het Sinterklaas Journaal er op is. En daar is ze natuurlijk nu al helemaal weg van. Zo gauw het op staat zit ze continue "Klaas, Piet, Piet " te roepen. Hier zie je haar zitten met het aapje wat ze vandaag van Sinterklaas heeft gekregen.
Klaas in Neer
Opa Gerard en Oma Tilly waren lekker op tijd in Arendonk. En ze hadden weer een enorme hoeveelheid kado's meegenomen. Sinterklaas was langs geweest in Neer! En daarnaast hadden ze ook al kadootjes voor mamma haar verjaardag mee genomen. Nu ze er toch waren, dan maar alles in 1 keer. Voor Mirthe was het uitpakken natuurlijk het meest spannende. Soms dan moesten we even bij springen om de plakbandjes los te trekken maar in tegenstelling tot vorig jaar vloog het papier er nu toch wel erg snel af... en als het dan eenmaal open ging dan kwam er een steevaste "Ooohhhh" net alsof ze naar het vuurwerk stond te kijken. Fantastisch gezicht.
Waar kan er nog water bij?
Mirthe... waar ben je? Mirthe ging vanochtend samen met mamma en 100 andere speeltjes in bad. Douchen was nog niet zo'n goed idee kort op de operatie. En dat was natuurlijk weer een heel avontuur. Bad en douche zijn Mirthe haar meest favoriete 'speelgoed' avonturen. En tja...aan badspeelgoed geen gebrek zie je wel... soms vragen we ons wel eens af of ze er zelf nog wel bij kan als ze de speeldoos weer 1 voor 1 aan het leeghalen is en in het bad aan het gooien is.
vrijdag 24 november 2006
Ziekenhuis daar komen we weer!
Om zeven uur moesten we er weer zijn: Het Elisabethziekenhuis.
Mirthe zou vandaag weer geopereerd worden. De buisjes op zijn plek terug en neuspoliepen verwijderen. (tja..enkele dagen later moest Frans Bauer zijn concerten afzeggen voor poliepen dus wij waren het graag voor ;-))
Toen we om 7 uur aankwamen moesten we eerst een kwartiertje wachten, toen konden we inschrijven en mochten we door naar de kinderafdeling. Daar moesten we weer een uurtje of zo wachten. Ondertussen kreeg Mirthe een operatie'kleedje' aan en werd er een vloeistof ingespoten. Vanaf dat moment mocht Mirthe niet meer lopen daar ze er suf van zou kunnen worden. Kortom, de hele tijd op schoot tot ze je rond 09.30 uur kwamen halen. Pappa en mamma hadden wel weer een brok in de keel om te zien hoe je werd weg gereden. Tjonge jonge... dat zijn de momenten waarop je pas beseft hoe veel je van dat kleine ding bent gaan houden in zo'n korte tijd en waarom ouders zich over jou altijd zorgen hebben gemaakt vroeger. Als ik toen maar wist wat ik nu weet.
Na een klein half uurtje was je weer terug en het duurde nog eens 2 uur voordat we weer naar huis mochten. Je had er deze keer wel veel meer moeite mee dan de eerste keer. Lang suf, huilerig en slecht eten. Het zou wel 3 tot 4 dagen kunnen duren zei de verpleegster. Nou mocht je ook niet meer buiten eigenlijk... kortom het Sinterklaas feest van zondag dat we bij Opa Gerard zouden hebben moest dus verschoven worden naar Arendonk.
Mirthe zou vandaag weer geopereerd worden. De buisjes op zijn plek terug en neuspoliepen verwijderen. (tja..enkele dagen later moest Frans Bauer zijn concerten afzeggen voor poliepen dus wij waren het graag voor ;-))
Toen we om 7 uur aankwamen moesten we eerst een kwartiertje wachten, toen konden we inschrijven en mochten we door naar de kinderafdeling. Daar moesten we weer een uurtje of zo wachten. Ondertussen kreeg Mirthe een operatie'kleedje' aan en werd er een vloeistof ingespoten. Vanaf dat moment mocht Mirthe niet meer lopen daar ze er suf van zou kunnen worden. Kortom, de hele tijd op schoot tot ze je rond 09.30 uur kwamen halen. Pappa en mamma hadden wel weer een brok in de keel om te zien hoe je werd weg gereden. Tjonge jonge... dat zijn de momenten waarop je pas beseft hoe veel je van dat kleine ding bent gaan houden in zo'n korte tijd en waarom ouders zich over jou altijd zorgen hebben gemaakt vroeger. Als ik toen maar wist wat ik nu weet.
Na een klein half uurtje was je weer terug en het duurde nog eens 2 uur voordat we weer naar huis mochten. Je had er deze keer wel veel meer moeite mee dan de eerste keer. Lang suf, huilerig en slecht eten. Het zou wel 3 tot 4 dagen kunnen duren zei de verpleegster. Nou mocht je ook niet meer buiten eigenlijk... kortom het Sinterklaas feest van zondag dat we bij Opa Gerard zouden hebben moest dus verschoven worden naar Arendonk.
zondag 19 november 2006
He dat kriebelt.
Allemaal koude voeten! Dus snel terug naar opa en oma voor een kop warme soep en wat boterhammen. Mirthe had al snel een soepstengel te pakken en even later ook nog een boterham. Terwijl we zaten te eten verteldde pappa en mamma dat Mirthe geleerd had kusjes te geven. Dat moest opa natuurlijk even proberen. Mirthe ging op automatische mode een kusje aan opa geven, maar dat was toch wat anders dan gedacht. Wat prikt daar zo? Toch nog eens even ontdekken wat dat wel niet is. Haar gezicht sprak boekdelen.
Sinterklaas... wie kent hem niet. Sinterklaas en natuurlijk zwarte piet.
Pappa heeft zijn stinkende best gedaan om die man uit het land te houden, maar het is niet gelukt. Gisteren kwam hij met de boot aan in Middelburg en vandaag was die boot doorgevaren naar de Piushaven in Tilburg. Ondanks de vele regen en de harde wind waren er veel pappa's en mamma's op stap om naar Sinterklaas te komen kijken. De pieten kwamen al ruim van te voren de mensen opwarmen met allerlei oefeningen en na een klein half uurtje wachten kwam ook de goed heilig man zelf op de proppen. Hij lijkt er geen jaar ouder op geworden. Mirthe moest natuurlijk wel even wennen aan al die zwarte hoofden en die man met een jurk aan. Maar uiteindelijk durfde ze samen met opa wel naar Sinterklaas. Sinterklaas en opa kennen elkaar namelijk van de scheidsrechters vereniging. Als Sinterklaas opa tegenkomt dan stopt hij spontaan en gaat de duim op. Het was al weer een jaar geleden immers dat opa nog gedag had gezegd tegen Sinterklaas.
He fransje!
woensdag 15 november 2006
Wil de echte Marcel vd Gender op het podium komen
Vandaag was het zover. Ik stond op het legendarische podium van 't Spant! in Bussum.
(Ren je Rot en Wie van de Drie werden hier vroeger opgenomen)
Vaak heb ik in de zaal gekeken naar hoe die jongens van Microsoft weer een spetterende show op het podium neerzetten met slides en video's waar ik enkel van kon dromen. Nu was het mijn beurt om namens Microsoft dat podium te beklimmen.
Vandaag in Bussum, morgen in Zwolle en volgende week maandag in Eindhoven. Totaal zo'n 1000 bezoekers over 3 evenementen. Windows Vista en Office 2007 daar het deze dagen om. En tja... dan voel je je toch een klein mannetje. Stonden vorige maand sterren als Seth Gaaikema, Willeke Alberti, Thom Hoffman en Tineke Schouten nog op dit podium, vandaag was het mijn eer! Het was een spannende dag en uiteindelijk ging het super goed. De vraag was natuurlijk.... hadden we de X factor?
Op de foto een view van het podium. Beneden 566 personen en boven ook nog een heleboel...
zondag 12 november 2006
Ome tom, here we come.
Vandaag gingen we weer eens kijken hoe het met ome tom en tante danielle stond. Het was immers al weer een poos geleden dat we daar zijn geweest en we wilden ook eens naar het paard van Danielle gaan kijken. Kortom, de hele familie in de auto en op weg naar Belgisch Limburg. Mirthe had het super naar haar zin in de auto. Nijntje boek op de schoot, schoenen uit en hoppakee.
zaterdag 11 november 2006
kan ik zelf die blog ook updaten?
Terwijl pappa de blog aan het updaten was vanavond kwam kleine Mirthe langs lopen. En tja... die moet zich natuurlijk langs de stoel frunneken. Uiteindelijk belandt ze op de stoel bij pappa en dan moet er ook getypt worden. Mirthe kan ook 10 vingers blind en dan krijg je onderstaande tekst:
YYYYYYYYTTYTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTYHJJHGG3YIIKKJJHGGGTHHHJJ,KIUUJJKJJHGHB NMKIUIIOLLKJNHBVGGGGFDCBHZ
Op de pot...gelukt
Eindelijk was het dan vandaag zo ver. Mirthe had gegeten en toen gingen we de pyama aandoen. Gaande weg stond mevrouw op en liep ze naar de deur van de badkamer. Hand in het kruis en een vragende blik mijn kant op.... pappa dacht laten we het maar eens proberen. Dus snel de broek los en de luier van haar billen getrokken. Mirthe ging op de eend zitten en hopakeee daar hoorde pappa voor het eerst dat straaltje gaan. Groot feest, Mirthe heeft op de pot geplast. Ze keek me verbaasd aan toen pappa hard begon te lachen en ik heb geloof ik wel 20 keer gezegd "Goed gedaan schat". Ze stond te stralen van geluk, maar geen idee waarom dat nu werkelijk was. "He wat was dat daar in dat potje?" "Kan ik dat vast pakken?"En hopakee stond mevrouw voorover gebogen in die pot te grijpen. Kortom, snel er weer af, handen wassen en verder de luier aan en de pyama aan. Fantastisch.... hier is het begin nu ook gemaakt. Wordt tijd dat ze het gaat snappen, want die drollen die er soms in die kleine luiertjes gelegd worden...man man.... dat gaat vaak maar net goed.
Jahoeee!
Jahoeee!
maandag 6 november 2006
Plons!
zondag 5 november 2006
Opschieten ik wil graag schone slabbertjes...
Mirthe heeft er steeds vaker plezier in om met Eef het 'huishouden' te doen. Als ze niet boven met haar keukentje in de weer is dan wordt er wel op andere manieren geholpen. Dweilen en de was in de droger doen.... Maar ook dingen mee uit de keukenkastjes halen. Wat vroeger nog allemaal snel en onbezonnen ging, moet je nu uitkijken of er niemand met haar hoofd in een lade hangt, of met een hand tussen de deur zit. Hier wat foto's van Mirthe de huishoudster.
vrijdag 3 november 2006
Jong geleerd is oud gedaan...
Vandaag waren we op bezoek bij Yvonne en Milan om samen te gaan wandelen in de bossen. Maar we begonnen de dag natuurlijk met even bij praten en een bakkie koffie.
Milan is inmiddels ook al een hele kerel geworden en Mirthe zag hem wel zitten. Of wel toen wij aan het kletsen waren over van alles en nog wat vond Mirthe het tijd om te laten zien wat ze inmiddels geleerd had van pappa en mamma. Kusjes geven. Milan wist niet wat hem overkwam en keek dan ook erg beteuteld.
woensdag 1 november 2006
Trainen, Trainen en nog eens trainen
Mirthe wil later vast met de sterkste vrouw van de wereld competities mee doen. Om zeker op tijd in vorm te zijn is ze alvast gestart met haar training. Vooralsnog bestaat die uit het verplaatsen van de blokkendoos en de emmer waar haar duplo in zit. En tja... als je die moet optillen dan komen er natuurlijk wat kracht kreten bij zoals de 'echte' sterke vrouwen dat ook doen. Aangezien pappa ook aan de tuin begonnen is om die winterklaar te maken heeft hij Mirthe gevraagd om hem te helpen met het oud schots bomen werpen. Kortom, Mirthe krijgt af en toe wat takken waar ze die discipline vast mee kan gaan oefenen.
Appeltjes van oranje....
Mirthe heeft deze week voor het eerst manderijntjes op en ze is er helemaal gek van. Overal loopt ze te zeulen met haar speelgoed mandarijntjes en we hebben ze al een aantal keer uit haar mond moeten halen. Hier staat ze klaar om op pad te gaan met Mamma en appeltjes van oranje zijn weer van de partij. Tesamen met de oranje jas alles bij elkaar één oranje boel.
Abonneren op:
Posts (Atom)