De straat nog niet uit of:

We zijn de straat van het pannekoekenhuis nog niet uit... wat zeg ik de parkeerplaats amper af en Mirthe slaapt. Wat heeft die een avonturen beleefd deze vakantie. Het is goed dat ze weer naar de opvang kan... kan ze weer wat uitrusten.

Een zebra is een zwart paard dat pannekoeken heeft gegeten!

Tja... ik zie jullie denken wat is dat nu voor een titel. Nou... toen we bij het pannekoekenhuis waren aangekomen moest er natuurlijk een keuze gemaakt worden. En het pannekoekenhuis waar we terecht kwamen had allemaal speciale kinderpannekoeken. Zo zag ik me omringd door feeen, prinsessen, brandweermannen en andere spannende creaties. Manouk kreeg een knuffelpannekoek, Maerle een prinsessenpannekoek en Mirthe kreeg bij haar pannekoek een zebra. En tja wat doen paardjes... die lopen over de tafel en dan het liefst over de zojuist bestrooide pannekoek. Kortom toen pappa aan het eind van de avond op zoek was naar een zebra kwam die een wit paardje tegen wat niet meer van zijn handen af wilde van de zever met poedersuiker !! Mirthe vond het in elk geval super pannekoeken eten. Of dat nu was omdat ze pannekoeken zo lekker vond ofdat het toch wel lang duurde voordat we weer gingen eten dat gaan we binnenkort maar eens proberen.

Wij fixen het eten wel !

Tja en als je dan de hele tijd buiten gespeeld hebt dan wordt je natuurlijk hongerig. Toen de dames binnen kwamen renden ze dan ook direct de (playskool) keuken in en er werd flink gerommeld met de magnetron en de koelkast. Potjes pannetjes en allerlei dingen ginger en in en uit de magnetron. Uiteindelijk 1,5 uur later besloten de pappa's en de mamma's dat we maar even bij het pannekoekenhuis moesten gaan eten want dit zou niets worden wat er uit de kleine keuken kwam.

Heeee...ik wil ook zo'n bewegende grond...

Eenmaal bij Hans en Marlou moest er natuurlijk al snel op de trampoline gespeeld worden. Mirthe snapt nog helemaal niets van springen op een trampoline maar het is toch wel erg leuk als de andere kindjes om me heen springen zodat ik heen en weer beweeg. Kortom na een half uurtje stond mevrouw dan ook hard te roepen: iehhhh!!!
We weten nog altijd niet ofdat ze er nu uit wilde ofdat ze er ook een wilde hebben.

De laatste dag van de vakantie

Vandaag is het de laatste dag van de vakantie. We gaan een dagje er op uit met Hans en Marlou. In de ochtend nog snel wat rommel geruimd in en rond het huis en dan gaan we vertrekken. Mirthe was natuurlijk weer druk in de weer met de babybuggy dus toen we weg moesten naar Hans was het dan ook vanzelfsprekend dat die mee ging. Maar probeer een kind van 16 maanden maar eens uit te leggen dat deur echt dicht moet als je gaat autorijden en dat dit niet lukt met de buggy ertussen. "Ik laat niet los hoor pappa !!

Kortom de eerste 5 minuten waren die van een helse rit want Mirthe zette het natuurlijk op een schreeuwen van jewelste toen pappa de buggy achter in de auto deed.

Petje af pappa & mamma!

Het tuinhuis staat, de beregening werkt en de tuin ziet er uit als of er een week door een tuinman in is gewerkt. Kortom pappa en mamma zijn er erg blij mee naar al dat harde werk van de afgelopen week. En Mirthe... die vind het ook super dat ze overal kan spelen in het gras. Daarom: Petje af voor pappa en mamma.

Als jullie geen zin hebben dan doe ik het zelf wel

Rijden rijden met het wagentje was al eerder het motto van 1 van de postings op de blog. Of wel toen we weer thuis kwamen moest de buggy van Mirthe overal mee naar toe. En tja. pappa en mamma zijn niet altijd in de gelegenheid om Mirthe vast te houden als we weer verwoede pogingen onderneemt om zelf achter de buggy te stappen. Kortom, zet haar op het gras zodat ze wat meer wrijving heeft onder de wieltjes en de kans van voorover kiepen afneemt. Tja...en dat vond Mirthe super... alleen op stap. De pop werd al snel als overbodige balast uit de wagen gegooid en daar gaat ze dan. Wat een plezier ze al niet gehad heeft van die wagen van 7 euro van de kermis.

Rijden rijden met het wagentje...

Mirthe had een baby buggy gewonnen op de kermis met het eendjes vissen. Uiteindelijk waren het opa en pappa die naast de mooie mevrouw in de stand ook nog 7 eendjes wisten te vangen. Helaas kregen we voor de mevrouw geen punten, maar voor de 7 eendjes mocht Mirthe iets uitzoeken uit de hele stand. Mamma had haar oog al laten vallen op de buggy dus die moest het worden. Bij thuiskomst bleek echter dat deze kapot was. Kortom een paar dagen later werd hij geruild op de kermis en uiteindelijk kreeg Mirthe een nieuwe mee. (de oude mochten we ook houden => kortom 1 in de verpakking weg leggen voor later !) Dat daar natuurlijk mee gespeeld moest worden dat mag duidelijk zijn. Opa en Oma hebben al wat rondjes rond de tafel gelopen met Mirthe en de wagen. Vandaag kreeg Mirthe er ook nog een baby pop bij zodat de boel compleet was. Haar eerste POP !!! Hier zien jullie opa en Mirthe aan de wandel.

Oeps... wordt weer tijd om te updaten

De laatste weken is het stil op de blog. Pappa is een beetje te druk in de weer in de buitenlucht. Klussen (tuinhuis gezet) en andere dingen in de tuin. Daarnaast nog even een weekje op vakantie geweest. Vanaf vandaag ga ik proberen de achterstand wat weg te werken op de blog. Hier vast een aktuele foto van Mirthe die pappa gisteren heeft gemaakt met zijn nieuwe 50mm 1.4 lensje! Kortom, met weinig licht toch super foto's maken. Dit is een lens die vaak gebruikt wordt door reportage fotografen dus pappa gaat eens lekker ermee spelen de komende dagen. De resultaten zien jullie wel op de site.

Naar de Tilburgse kermis

Vandaag gaat Mirthe met Opa en Oma van de Gender mee naar de Tilburgse kermis. Opa had er al een tijd naar vooruitgekeken om met zijn kleindochter in de 'mallemolen'(=draaimolen)te gaan. Dus ondanks de 30 graden toch naar de kermis. Beginnend op het Besterdplein en zo wandelend over de besterdring naar de heuvel.
De eerste echte draaimolen hadden we snel gevonden en natuurlijk moest Mirthe hier in. Opa ging snel kaartjes kopen en hopakee daar gingen ze dan. In de wagen van Ben Hur. Na het ritje kwam Mirthe er vrolijk lachend uit, maar Opa had het er toch wel moeilijk mee. Die was uiteindelijk een beetje dol geworden. Vermoedelijk omdat hij Mirthe wel erg in de gaten had gehouden.

Voor het eerst naar de kapper

Mirthe had de afgelopen tijd steeds meer last van haar in de ogen. Dus ondanks het feit dat we het graag lang laten groeien toch maar naar de kapper. Dat was natuurlijk een hele belevenis. Bij pappa op de schoot en dan de haren laten knippen. In het begin was het allemaal super leuk. Een vliegtuig om mee te spelen, de haren die nat gespoten werden, een mooie schort met allerlei beestjes erop en toen het echte werk begon zette Mirthe het natuurlijk op een schreeuwen. Uiteindelijk na een half uurtje frutten (tjonge jonge wat had onze kapster Christel een geduld !!) kon mevrouw weer lachen. Een mooie boblijn zodat het vanuit daar in 1 lengte kan door groeien.

Schiet eens op Pappa en Mamma!

Vanavond gingen we lekker even uit eten in het Harveys restaurant in Center Parcs. De rest van de week hadden we zelf een beetje gebbq't en gekookt, maar de laatste avond vonden wilden we toch wel eens uit eten. Al snel had pappa een heerlijk portie gamba's voor zich staan. En daarna op de naar de steaks. Voor Mirthe is dat natuurlijk allemaal nog niet zo spannend en tja...dan ben je in Center Parcs op de juiste plek. De kleurpotloden en een kleurplaat werden gebracht en mevrouw kon aan de slag met rood, geel en blauw. En Mirthe kwam er ook achter dat je met kleurpotloden kon gooien. Pappa en mamma hadden dus ook nog wat lichaamsbeweging terwijl ze zaten te eten. De potloden lagen regelmatig op de grond.

Zwemmen, Zwemmen en nog eens zwemmen

Mirthe had de tijd van haar leven in het zwembad. Het kon niet op... zelf stappen in de Nijntje zwemband, samen met mamma en pappa in het diepe bad met de bandjes om. Roepen, kieren wat een plezier. Mirthe wilde vaak niet het bad uit !

En nog een keer dan...

Michiel geeft de moed niet op... nog maar een keer. Nu komt er water bij te pas om de boel bij elkaar te houden. De vraag is wie heeft het meeste geduld. Uiteindelijk wint Mirthe. (foto (c) Maarten)

Zandkastelen bouwen

Aangezien het een groots zandsculpturen festival in Apeldoorn is moest Michiel natuurlijk ook even laten zien dat hij de kunst meester is. Immers heeft hij een poos in Apeldoorn gewoond. Probleem was alleen dat wij een klein hakketakkie monster hadden rondkruipen die dat toch maar allemaal niets vond, dat zand in de buurt van de handdoeken. Kortom, terwijl Michiel eigenhandig bezig was om de Eifeltoren in Hilvarenbeek te doen verreisen, was onze eigen 'Bob de Bouwer' meer voor 'Joop de Sloper' aan het spelen. Mamma kijkt op een veilige afstand toe! (foto (c) Maarten)

Naar het speelland

Vandaag gingen we met zijn allen een dagje naar de Beekse Bergen. Mirthe, Mamma en Anja gingen direct naar het speelland. Pappa, Maarten, Michiel en Jos gingen eerst met de fotocamera's in de weer in het safaripark. Maar aangezien het wel 33 graden kon gaan worden was het plan om in de middag ook aan te schuiven in het zwembad. Zo gezegd zo gedaan. Na een paar supergave foto's van Cheeta's en van de roofvogelshow trokken we naar het speelland. En daar was het druk... wowie. Gelukkig had mamma de groene parasol meegenomen. En dat tesamen met de hemelsblauwe buggie zorgde ervoor dat pappa zijn meisjes snel terug kon vinden. En toen was het natuurlijk zwemmen geblazen. (foto (c) Maarten)