Uiteindelijk wint klaas vaak

Na de hele dag hard spelen is het nu toch echt gedaan met kleine Mirthe. Pappa en mamma zaten rustig te lezen en plotsklaps lag Mirthe te slapen in mamma haar armen. Toen hebben we haar maar even in de box gelegd die in het zwembad stond. Net nu we zo langzamerhand richting huis op zouden moeten gaan. We gaan nog snel iets eten in de plaza en dan snel naar huis. Toen we thuis kwamen lagen er wel 10 kaarten in de post voor Mirthe haar verjaardag. Iedereen die dit leest en er 1 heeft gestuurd: Dank jullie wel!!

En dan snel weer verder spelen

Even rusten bij mamma

Tja als je zolang gespeeld hebt dan vergeet je welleens dat je eigenlijk al lang had moeten slapen. Kortom, even bij mamma uitrusten.

Zwemmen!!!

Het is even wennen aan het wat koudere water, maar als ze dan eenmaal lekker in Nijntje zit dan komt het helemaal goed. Na 1,5 uur wil ze er eigenlijk nog niet uit.
Mirthe vind de golven in het golfslagbad fantastisch en ze kan lekker trappelen in het water. Soms wordt ze echt helemaal gek van plezier.

Eerst samen een hapje eten

Als we in de Kempervennen aankomen moet er natuurlijk eerst gegeten worden. Mirthe fruitpap, mamma een tosti en pappa een gezonde wrap. Die is immers nog steeds flink aan het lijnen en nu de 75 bijna bereikt is moeten we toch even door zetten.

Hee mijn stoel is versierd !!

Wakker worden tussen de ballonnen. Toen Mirthe vanmorgen om 7.30 uur beneden kwam was haar stoel al versierd. Overal ballonnen. De honger was dus snel vergeten en er werd met hartelust met de ballonnen gespeeld. Wat zou er toch allemaal gaan gebeuren vandaag.

Kom maar eens hier lekker ' bijna ' jarig jopje...

Bijna jarig... op de kinderopvang was het vandaag al feest!

Toen Eefje vandaag naar de kinderopvang ging was er al iemand het feestvarkentje. Mirthe zat op mamma te wachten en had al een mooie muts op met de 1 erop. Verder had ze ook al een kadootje gekregen. Dat hebben we natuurlijk nog maar even opzij gezet zodat ze dat morgen kan uitpakken.

Pappa en mamma zijn allebei morgen vrij en we gaan er een leuke dag uit van maken. Vermoedelijk gaan we lekker in het subtropisch zwembad zwemmen met Mirthe. Water vindt ze op dit moment helemaal te gek.

Natuurlijk moet pappa vanavond nog wel de slingers ophangen vanavond. Wel leuk dat we dat nu allemaal mogen doen voor onze eigen kleine dame. Al die dingen die onze ouders vroeger voor ons deden. Wat denk je van: kaarsjes uitblazen, de stoel versieren etc etc.

Raar die macaroni... hoe ik ook duw het komt altijd terug in vorm...

He mam, zal ik zelf de haren kammen?

Wat een feest...

De afgelopen 2 dagen waren weer een enorm feest. Mirthe had ongelooflijk goede zin en slapen, eten en spelen ging super. Het lijkt alsof ze helemaal opgeknapt is nu. Het kon niet op. Lachen, lachen en nog eens lachen. Zo zou het volgens mij altijd moeten zijn. Wat een genot om te zien hoe ze in weer is met stappen langs de tafel, spelen met boekjes en ander speelgoed en het is echt alleen maar lachen. Geen gekrijs, geen uren lang gehuil als ze in bed gaat. Tja... dit is het echte pappa en mamma gevoel. Dit weekend hebben we weer eens vollop van onze kleine dame genoten. Geen koorts, gewoon geslapen en daarna lekker bij ons in bed klimmen en spelen.
Laten we hopen dat het zo door gaat. Immers is het deze week groot feest. Mirthe wordt woensdag 1 jaar. We vieren het zondag 2 april om 12.00 uur bij ons thuis. Heb je geen kaartje gehad (gewoonweg omdat het fotopapier op was...) kom dan toch gezellig langs!

He waar blijft dat eten?

2 roze knuffelberen bij elkaar

He pappa kom eens hier met die nieuwe camera!

Nog altijd ziek...

Het wil maar niet overtrekken. Mamma en Mirthe liggen nog altijd in de lappenmand.
Mirthe zit al wat meer te spelen, maar met mamma gaat het nog altijd niet best. Koud, warm, geen eetlust, de hele dag snuiten en slecht slapen. Het ziet er naar uit dat die deze week echt volledig uit de running is. Kortom, pappa heeft het er maar druk mee. Werken, koken, baby verzorgen, huis schoon houden etc etc. Nu ziet hij pas echt wat mamma altijd doet in het huis als hij weer in de file staat.

ZIekenboeg

Zondag ziekendag. Was ik vorig weekend zelf aan de beurt om de hele tijd op de pot te zitten, was het vandaag de beurt aan de meisjes. Mirthe had de griep al te pakken, maar Eef besloot om de pijn te delen. Immers gedeelde smart is halve smart.
Kortom, 1 kleine dame de hele dag huilend in bed, box of op schoot en de andere dame de hele dag slapend op de bank. Koud, warm, zweten, koud, honger...of toch maar niet... Het was een rare dag. Pappa heeft er gebruik van gemaakt om eens door de hele stapel post te werken die al maanden op het bureau lag om weg te werken.

Maarten op visite - samen schreeuwen

Vandaag was Maarten op visite. Ondanks dat Mirthe gisteren nog een flinke koorts had, was ze vandaag in goede stemming. Er werd de hele dag druk gespeeld, maar ook veel geslapen. Op het einde van de middag stak de koorts weer op.
Maar voor Maarten weer naar huis ging moest er natuurlijk nog wel een foto gemaakt worden. En wat doe je dan: schreeuwen natuurlijk. ZO hard mogelijk....

Het is de griep

Gisteravond hebben we van 19.30 uur tot 22.00 uur op het ziekenhuis gezeten.
Mirthe had de hele dag boven de 40 graden koorts dus moesten we weer terug komen. Kortom, de 2e avond in de week! Toen we er aan kwamen was onze kinderarts van dienst, maar ze had wel net een ander kindje via de spoed binnen gekregen. Wachten dus...en wachten, en wachten en wachten.... Goed na een uur werd er wat bloed en een staaltje slijm bij haar weggenomen om te onderzoeken of ze wellicht griep had. Dat scheen weer enorm te heersen. En daarna was het weer wachten, wachten en wachten.
Uiteindelijk bleek het inderdaad griep te zijn. Dat kan wel een week duren dat ze hoge koorts heeft. We wachten het dus maar weer even af. De vraag is : wanneer komt er nu eindelijk eens een weekend dat we met zijn drieen weer eens iets leuks kunnen gaan doen. We hebben eens in onze agenda gebladert en buiten de carnavalsoptocht is het toch zeker 3 maanden geleden dat we een heel weekend tot onze beschikking hadden. Meestal was er wel 1 dag die niet bruikbaar was omdat er koorts of ooronsteking of iets anders aan de hand was. Laat het maar snel zomer worden!

Rode wangen... snel naar huis

Tegen de tijd dat de dokters klaar zijn met snuffelen, is Mirthe al weer aardig op temperatuur. Zoals je op de foto ziet heeft ze behoorlijk rode wangen.

Maaaammmm, ze doen me pijn.

Bloed afnemen, buisje in je neus, band om je arm, plastic zak tussen je benen om urine op te vangen. Je moet het allemaal maar ondergaan als kleine ziekeling.
Als het dan klaar is moet je natuurlijk snel bij mamma wegkruipen.

Nu gaat het goed... ik hoor het me nog zeggen...

Gisterenavond een feestje gehad en vaak de vraag hoe het met Mirthe ging natuurlijk.
En elke keer reageerde ik even enthousiast. " Sinds ze terug is uit het ziekenhuis slaapt ze als een beer in winterslaap! " Maar elke keer klopte ik het weer af, daar ze immers net van de medicijnen af was.... En ja, dat bleek de aansluitende nacht dan ook wel weer. Om 04.00 uur en om 05.30 vond ze het nodig om pappa en mamma weer uit bed te huilen. Broek vol met diaree en 38,8 graden koorts... Kortom vanochtend weer met een zetpil naar de kinderopvang en de boodschap dat ze het in de gaten moesten houden. Wij de hele dag de gsm bij de hand en op het eind van de dag was het dan zover. Eefje werd gebeld. Ze had weer 38.3 koorts.
Aangezien we inmiddels geleerd hebben om er niet te lang mee te blijven lopen zijn we 's avonds meteen door naar het ziekenhuis gegaan.
Niks mis met de oren, niks mis met de longen... het kan ook gewoon een gemene diaree zijn. Kortom een staaltje genomen uit de luier en morgen horen we de uitslag.
Weer zien hoe we het organiseren daar Mirthe niet naar de opvang mag.

Samen spelen

En als je dan terugkomt van de kinderopvang en je bent nog niet moe?
Nou dan moet er natuurlijk nog even gespeeld worden. Mirthe vind het erg leuk om met ballen te spelen. Het leukste is om ze weg te rollen en er dan hard achteraan te kruipen. Maar meestal rollen ze dan onder de bank dus mamma vond dat we het wat slimmer moesten doen. Dicht bij elkaar zoals je hier ziet.

Tijd voor lente!

Het wordt tijd voor lente. Daarom is de site per vandaag in een nieuw jasje gestoken wat in elk geval het groene gevoel van nieuwe blaadjes geeft! En binnenkort is het ook mogelijk om boodschappen te posten achter elk bericht wat we plaatsen.

Andre op visite in het Arendonkse!!

Vanavond was het zover. Andre kwam eindelijk op visite in het mooie Arendonkse. En als je nu denkt dat hij speciaal naar ons kwam...nee hoor, hij was op doorreis.
Had een beetje gehoopt dat er een Nikon D200 achter in de bak lag, maar die was nog niet binnen. Toen Andre er was, kwam de aap uit de mouw: Hij wilde graag even Mirthe zien. En die was pas net terug van de kinderopvang. Helemaal moe van een dag druk spelen. Kortom die lag dus al te slapen terwijl ze haar fles kreeg.
Mirthe moest natuurlijk weer even wennen alvorens ze met Andre wilde knuffelen. Maar uiteindelijk ging het goed zoals je hier ziet.

De kast is bijna klaar

Zondag... wat doen pappa's dan? Nou klussen natuurlijk. We hebben het project slaapkamer al enige tijd op het wensenlijstje staan en eindelijk begint het nu een beetje vorm te krijgen. De nieuwe meubels zijn een weekje of 2 geleden binnen gekomen en vandaag had pappa eindelijk tijd om de kasten in elkaar te zetten. Natuurlijk moest Mirthe ook even opgeborgen worden.

Oeps wat is dit nou?

Dat Mirthe vierentwintig uur per dag aan de tralies heeft kunnen hangen dat was te zien nadat ze terug is gekomen van het ziekenhuis. Ze kan zich inmiddels op trekken aan de spijlen en een beetje staan. En dat dit natuurlijk de nodige blikken geeft in de vorm van : Kijk mij pappa! Dat mag vanzelfsprekend zijn denk ik!

toch naar huis vandaag!

Vanmorgen waren mamma en pappa weer op het ziekenhuis om met de dokter te praten. Vanmiddag om 12.00 uur gaat het buisje eruit en dan gaan de dokters de resultaten aflezen. Ze mag in elk geval mee naar huis, maar zoals het er nu naar uit ziet wordt het arsenaal medicijnen wat we hebben liggen nog eens extra uitgebreid met zaken tegen reflux. De dokters denken dat hier de oorzaak te vinden is van de voortdurende oor en longontstekingen, maar zeker weten doen we het dus pas vanmiddag. Ze ademt in elk geval weer een stuk rustiger en de oortjes zijn ook weer schoongemaakt.

Stand van zaken

Mirthe was vandaag zonder infuus. Kortom het gaat de goede kant op. Gisteren heeft men de eerste testen gedaan maar de resultaten waren onvoldoende duidelijk. Omdat Mirthe de pap niet wilde drinken heeft men die ingespoten met een spuit. Vermoedelijk heeft ze daardoor te weinig binnen gekregen en kon men dus onvoldoende aflezen van de foto's. Vandaag is er een buisje bij Mirthe aangebracht via haar neus om het slijm te meten in haar longen. Dit is een andere test die men 24 uur lang zal uitvoeren en dan horen we morgenmiddag (vrijdag) hoe verder. Het kan 2 kanten op, of dat ze moet blijven of dat ze het weekend weer mee naar huis mag. We gaan het daar zelf nog eens met de dokters over hebben daar ze nu weer 'fit' is omdat ze weer aan de antibiotica is denken wij. Maar wat gebeurd er als die weer weg is... zijn we dan weer terug bij af. Misschien is het een beter idee om even te wachten en eerst die antibiotica af te bouwen alvoren we haar weer mee naar huis nemen. We gaan er eens een nachtje over slapen.