Je gaat op vakantie en neemt mee?

Tja... wat neem je eigenlijk niet mee. Zo een eerste keer op vakantie is wel een uitdaging met een klein kind. Wat neem je allemaal mee. Ik denk dat alleen de flesjes en potjes in de toilettas het gewicht al halen wat we maximaal mee mogen nemen. Maar tja... dat is nog niet genoeg. Natuurlijk nemen we ook het hele Olvarit assortiment mee. Stel je voor dat ze daar toch niets te eten zouden hebben in het mooie turkije. Wij hebben in elk geval voldoende bij ons.

He wat is dat daar? Een tandje? 2 zelfs?

En dan tijdens het knuffelen zie je het in 1 keer !!

Een tandje. Eefje dacht het gisteren al te voelen met het geven van fruitpap dat ze zat te 'krassen' op het lepeltje, maar toen zagen we nog niets.

Hier zie je de 'eerste foto' van de eerste tand. De voortandjes onder en daarvan het rechtse tandje. Het linkse laat zich ook al een beetje zien.

Ach nog even en ze kan met pappa die lekkere macaroni met balletjes van oma gaan eten!!!

Effe lekker met mamma knuffelen

Vandaag was het " doe in het huis dag". We moesten nog een hoop achterstallig onderhoud doen (post, was en opruimen) en tja... dat wil je toch allemaal opgeruimd hebben voordat je op vakantie gaat. Dus terwijl pappa de administratie aan het doen was was mamma Mirthe brocoli aan het geven.
Pappa moest natuurlijk even komen helpen daar Mirthe anders de hele tijd met haar handen door het eten en in haar mond ging zitten spelen. De boel vast houden was mijn taak vandaag. Daarna nog even spelen en kijk mevrouwtje ging al proberen te staan. En als ze staat dan is het helemaal dik plezier dus pappa snel wat foto's gemaakt. En natuurlijk moet er dan even met mamma geknuffeld worden.

Turkije here we come!

Na 2 dagen heen en weer mailen, bellen en faxen met Dreizen zijn we eruit.

We gaan de reis van Mexico omboeken naar een weekje Turkije. Gewoon lekker in de zon liggen op een luxe 5 sterren hotel met een boek in de hand en kleine Mirthe in de buurt. Voordeel is dat we ipv 11 uur maar 3 uur gaan vliegen en uiteindelijk maar 1 uur tijdverschil.

Vermoedelijk zal Mirthe dus ook iets eerder acclimatiseren dan in Mexico het geval zou zijn.

Of pappa hier kan duiken moeten we nog gaan onderzoeken, maar het hotel ziet er in elk geval goed uit.

De duikspullen gaan dus weer uit de koffers en er kan wat extra materiaal voor Mirthe bij. Potjes Olvarit etc.

Geen Mexico

Vandaag hebben we bericht gehad van D reizen dat de Mexico reis niet doorgaat. BALEN !!! Ik had me zo verheugd op duiken in de Cenotes etc etc.
Maar goed, nu moeten we dus snel een alternatief bedenken. Vanavond dus de hele avond internetten.

Gooit Wilma roet in het eten?

Met argus ogen houden we de website van CNN en het national hurricane center in de gaten. Vandaag ging Wilma aan land bij het schiereiland Yucatan. Precies daar waar wij op vakantie gaan over iets meer dan een week.... onze laatste ervaring met een vakantie vlak na een orkaan was niet zo'n goede... (bonaire december 2001)
Het SGR geeft in elk geval een dekkingsbeperking op dit moment tot zaterdag. Kortom, het is nu gratis annuleren. Maar tja... wij gaan pas 1 november en eingelijk willen we niet annuleren, maar gewoon lekker vakantie vieren. Even afwachten dus. Deze week moeten we vermoedelijk de tickets ophalen en dan ga ik toch eens vragen hoe het zit als de kwaliteit (welliswaar door overmacht) niet datgene is waar we GROF voor betaald hebben....

Nano Nano

Vandaag is pappa dan toch eindelijk zijn MP3 speler gaan kopen voor de vakantie.
Na een uurtje rond dribbelen voor de stelling bij de Mediamarkt in Breda moest het dan toch de nieuwe IPOD Nano van APPLE worden. Lekker klein en sleek design.
Dus vanavond werden de eerste nummers erop gezet. Je houdt het niet voor mogelijk hoe snel de muziek op die kleine speler staat en wat voor een geluid er uit zo'n ding wat amper groter is dan een goede aansteker komt. Ik zie me al helemaal liggen met een Pina colada en Craig David op langs het zwembad.

bbbbuuuuhhhhh en aan mijn voeten spelen

Kijk hier zien jullie Mirthe de 2 dingen doen die ze op dit moment het liefst doet:
* aan haar tenen zitten (zeker als ze op het aankleedkussen ligt gaat ze dan lekker liggen schommelen)
* door haar lippen blazen en dan een 'brrruhhh' geluid maken. Zeker als ze groentepap aan het eten is en pappa zit ervoor dan is dit een leuk kunstje.

Japperdepap, nog meer groentepap

Hahaha, het was weer zaterdag en dus meer tijd om met Mirthe te frutten. Terwijl pappa de laatste plantjes (coniferen) was kopen voor de tuin, was mamma al in de weer met Mirthe. Toen pappa thuis kwam stond mamma dan ook lachend in de keuken. " Mars pap snel je camera, je doet het in je broek van het lachen als je dit ziet!"
Natuurlijk ging pappa eerst even kijken wat er aan de hand was en het was daadwerkelijk super lachen. Mevrouw leek wel een mini versie van de Hulk.
Van boven tot onder zat Mirthe onder de Spinazie. Eerst van boven en later die dag ook van onder..... ;-))

Opa en Oma 36 jaar getrouwd!

Vandaag waren Opa en Oma van de Gender 36 jaar getrouwd. Toen Mirthe dan ook vanmorgen al vroeg pappa en mamma wakker aan het gillen was, ging pappa er maar meteen uit.
Dan kon hij al bij Opa en Oma zijn voordat dit wakker werden. KOrtom, om 09.30 uur stonden we op de stoep en opa zat inderdaad nog in de pyama. Het was al een tijdje geleden dat Opa en Oma Mirthe gezien hadden. En dat was te merken. Mirthe begon spontaan te huilen. Ofdat ze nu een beetje eenkennig begint te worden ofdat het van de slaap was, is me nu nog niet helemaal duidelijk.
We hebben lekker progrestaart gegeten met koffie. Daarna moesten we snel weer terug, omdat mamma de groentepap al klaar had staan voor Mirthe.

In de avond gingen we weer terug naar Opa en Oma omdat we dan samen bij het nieuwe wokrestaurant, Dynasty, zouden gaan eten. Lekker smikkelen van de baktafel of laten wokken. Het kon er allebei. Natuurlijk waren de serveersters helemaal gek met Mirthe.

Toen pappa en mamma bij de bakplaat stonden was Mirthe even geschrokken, en schreeuwde ze de hele boel bij elkaar. Oma kwam mamma snel halen om haar te sussen, maar pappa was ook al onderweg vanuit een andere plaats achter het buffet. Toen pappa er eenmaal was, was Mirthe ook weer snel stil. De rest van de avond hebben we lekker kunnen eten met zijn 4-tjes terwijl Mirthe in de wagen lag. Geen probleem.
Mirthe was zelfs wakker gebleven tot 22.00 uur toen ze echt naar bed moest.
Die speen is een gouden middel..... 'never leave home without it!'

Naar de dokter en snel weer terug.

Vandaag moesten we met Mirthe naar de chirurg in Turnhout.

Immers was er een paar maanden terug gezegd dat ze vandaag geopereerd zou worden aan haar traanbuisje. Dat mocht niet eerder dan na 6 maanden. En tja... vandaag kon het dus.

Pappa moest hiervoor om 14.15 uur in Amsterdam weg om op tijd (16.00 uur) thuis te zijn om Mirthe naar het ziekenhuis te brengen. En mamma had ook enorm moeten haasten om er tijdig te zijn. Toen we eenmaal op het ziekenhuis waren werden we natuurlijk weer een half uur in de wachtkamer gezet. Daarna konden we bij Dr Konings komen. Een aardige mevrouw, maar ze was absoluut niet van plan om Mirthe vandaag onder het mes te nemen. "Wij wachten tot ze een jaar oud is" was de boodschap en we werden onverrichter zaken weer naar huis gezonden ! KOrtom een halve dag naar de vaantjes.

Eefje en ik waren behoorlijk boos en teleur gesteld. Voorlopig laten we het maar daar we inmiddels begrepen hebben dat het bij veel kinderen vanzelf open gaat. En anders kijken we rond maart volgend jaar wel weer eens.

Honger, Ziek, Slaap, Tandjes... we weten het niet

Vandaag is Mirthe voor het eerst weer naar de opvang gegaan. Gelukkig is het allemaal goed gegaan. Koortst had ze eigenlijk vanaf vrijdagavond al niet meer, maar ze zat duidelijk nog niet echt in haar hum.

Kortom zaterdag maar eens een dagje thuis gebleven. Rust en Regelmaat zeggen de opa's en de oma's altijd dus dat gingen we er vandaag maar eens in brengen. Zondag zou immers weer een drukke dag worden met een verjaardag van Chestin en op bezoek bij opa Gerard en oma Tilly. Die hadden we ook al weer een maand niet gezien.

Ging het zaterdag aan de beterende hand, was het zondag het absolute dieptepunt.
De hele dag huilen, hangen en vervelend doen. Geen enkele knuffel kon Mirthe bekoren en geen van de aanwezigen kon haar stil krijgen. Kortom, nog altijd niet erg lekker.
Waar zou het nu aan liggen. Pappa en mamma willen het zo langzamerhand toch wel graag weten, een week met gemiddeld 3 uur slaap per nacht kruipt je niet in de kouwe kleren zeg ik....

Vandaag dus even langs de apotheek geweest voor een middeltje voor pijn van de tandjes. Wellicht dat dit gaat helpen om weer wat meer nachtrust te krijgen. We houden jullie op de hoogte.