Surpise !!!
Vandaag wordt Eefje 30 jaar. En aangezien dat dit tevens de laatste verjaardag is die we met zijn 2tjes hebben, wil ik haar eens stevig verrassen.
Al enige tijd vroeg ze me of we een feest vierden. "Natuurlijk niet !" Was dan steevast het antwoord. En onder het motto van kosten voor een nieuwe auto en de babykamer kwam ik er dan meestal wel onderuit. Maar tja... je wordt natuurlijk maar 1 keer 30.
Kortom, na een middagje winkelen werd mevrouw Van de Gender om 16.00 uur bij de schoonheidssalon afgezet (http://www.vanbeurden.nl/index2.htm). Vervolgens een schoonheidsbehandeling van 2 uur. Daarna samen uit eten en om 20.15 uur moesten we weer terug thuis zijn.
Want daar was het huis vol mensen (zo'n 20 personen) die allemaal gekomen waren om Eefje een verrassingsfeestje te bezorgen. Toen we binnenkwamen knalde de confettie en werd er hard gezongen voor het jarig jobje ! Dat was nog eens een feest !
Natuurlijk ging die feest niet voorbij zonder de nodige babykado's. Foto's zie je hier.
Hier houden we alle avonturen bij van Mirthe van de Gender. Leuk dat je even komt kijken en kom snel nog eens terug!
donderdag 23 december 2004
woensdag 15 december 2004
Dansen op de Lion King
Vanavond gaan we naar de Lion King.(http://www.musicals.nl/lionking/2205.asp)
Op de zaak hadden we 4 afmelders voor een klanten evenement en tja dat was natuurlijk zonde om ze te laten liggen. Daarom om 17.00 uur met de hoogste spoed naar huis, 18.30 thuis en meteen weer in de auto naar Scheveningen.
Precies om 20.00 uur stonden we voor de deur. Maar tja.. toen moest de auto nog de parkeergarage in. Geen feest als je voorstelling om 20.00 uur begint en je vervolgens nog ruim 40 minuten in de rij staat voor een plaatsje. Maar goed, voordeel was dat we mooi bovenin op een balkon terecht kwamen. Na de pauze gingen we natuurlijk naar onze eigen plaatsen. Centraal in het midden. Fantastisch uitzicht.
Dat de baby het ook leuk vond bleek wel na de pauze. De muziek stond lekker hard en vermoedelijk werd hij/zij daar wakker van. Toen het doodstil was, slaakte eefje in 1 keer een kreet en greep me vast. Ze kreeg weer een goed gerichte trap in haar blaas. Ofwel er waren meer mensen aan het dansen op de Afrikaanse klanken. Het feest duurde nog even door. Pas toen we stil weer in de auto zaten kwam de rust terug. Al met al was het een fantastische avond.
Op de zaak hadden we 4 afmelders voor een klanten evenement en tja dat was natuurlijk zonde om ze te laten liggen. Daarom om 17.00 uur met de hoogste spoed naar huis, 18.30 thuis en meteen weer in de auto naar Scheveningen.
Precies om 20.00 uur stonden we voor de deur. Maar tja.. toen moest de auto nog de parkeergarage in. Geen feest als je voorstelling om 20.00 uur begint en je vervolgens nog ruim 40 minuten in de rij staat voor een plaatsje. Maar goed, voordeel was dat we mooi bovenin op een balkon terecht kwamen. Na de pauze gingen we natuurlijk naar onze eigen plaatsen. Centraal in het midden. Fantastisch uitzicht.
Dat de baby het ook leuk vond bleek wel na de pauze. De muziek stond lekker hard en vermoedelijk werd hij/zij daar wakker van. Toen het doodstil was, slaakte eefje in 1 keer een kreet en greep me vast. Ze kreeg weer een goed gerichte trap in haar blaas. Ofwel er waren meer mensen aan het dansen op de Afrikaanse klanken. Het feest duurde nog even door. Pas toen we stil weer in de auto zaten kwam de rust terug. Al met al was het een fantastische avond.
woensdag 8 december 2004
Oeps ... wat voel ik?
To be or not be, that's the question.
Nou bij ons doet zich een heel nieuwe question voor:
wat is het nu... mijn darmen die rommelen of voel ik daar voor het eerst iets anders in mijn buik....
Al enkele dagen heeft eefje het gevoel dat ze de baby voelt. Maar tja, ze weet natuurlijk niet hoe dat voelt dus elke keer is daar er weer de twijfel of het niet iets te maken heeft met verkeerd eten en opspelende darmen.
Vanavond was het dan toch zover: Mars, Mars ! Kom gauw voelen...
Ik denk wat krijgen we nu! Rennen naar de keuken en daar staat iemand met haar buik ontbloot. "Ik voelde hem zojuist", ik weet het zeker. De komende 10 minuten sta ik daar. Vol verwachting klopt mijn hart (ondanks dat Sinterklaas net 3 dagen het land uit is), maar helaas niets meer.
Kortom, op 8 december laat de baby voor het eerst van zich 'voelen'.
Nou bij ons doet zich een heel nieuwe question voor:
wat is het nu... mijn darmen die rommelen of voel ik daar voor het eerst iets anders in mijn buik....
Al enkele dagen heeft eefje het gevoel dat ze de baby voelt. Maar tja, ze weet natuurlijk niet hoe dat voelt dus elke keer is daar er weer de twijfel of het niet iets te maken heeft met verkeerd eten en opspelende darmen.
Vanavond was het dan toch zover: Mars, Mars ! Kom gauw voelen...
Ik denk wat krijgen we nu! Rennen naar de keuken en daar staat iemand met haar buik ontbloot. "Ik voelde hem zojuist", ik weet het zeker. De komende 10 minuten sta ik daar. Vol verwachting klopt mijn hart (ondanks dat Sinterklaas net 3 dagen het land uit is), maar helaas niets meer.
Kortom, op 8 december laat de baby voor het eerst van zich 'voelen'.
woensdag 1 december 2004
Wat zit daar nu ?
Half 9 in de avond, eindelijk terug van de zaak.
Vol enthousiasme spring ik bij eefje op de bank. Even knuffelen is dan het standaard gebod. Als ik me tegen haar aan draai, merk ik voor het eerst dat die buik nu toch wel echt in de weg begint te zitten.
"Tja... hij is al behoorlijk gegroeid he..."
Nou dat kun je wel zeggen. Het lijkt nu wel met de dag toe te nemen. Gelukkig weet ik zeker dat het er maar 1 is, maar anders ging ik nu twijfelen. Dat beloofd nog wat.
Deze week weer eens een foto maken van haar buik voor het archief. Op de weg naar huis weer over namen zitten denken. Jongens' namen legio, maar meisjes wil maar niet vlotten. Ach, nog tijd genoeg. Na deze update toch nog maar even naar: www.babynames.com
Vol enthousiasme spring ik bij eefje op de bank. Even knuffelen is dan het standaard gebod. Als ik me tegen haar aan draai, merk ik voor het eerst dat die buik nu toch wel echt in de weg begint te zitten.
"Tja... hij is al behoorlijk gegroeid he..."
Nou dat kun je wel zeggen. Het lijkt nu wel met de dag toe te nemen. Gelukkig weet ik zeker dat het er maar 1 is, maar anders ging ik nu twijfelen. Dat beloofd nog wat.
Deze week weer eens een foto maken van haar buik voor het archief. Op de weg naar huis weer over namen zitten denken. Jongens' namen legio, maar meisjes wil maar niet vlotten. Ach, nog tijd genoeg. Na deze update toch nog maar even naar: www.babynames.com
Abonneren op:
Posts (Atom)